مزامیر 120

1 سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. وقتی در زحمت بودم، از خداوند کمک خواستم و او به داد من رسید.

Yon chanson pou monte vè tanp lan Nan gran twoub mwen an, mwen te kriye a SENYÈ a. Li te reponn mwen.

2 ای خداوند مرا از دست دروغگویان و مردم حیله‌گر نجات بده.

Delivre nanm mwen, O SENYÈ, de lèv k ap bay desepsyon, de lang ki plen manti yo.

3 ای حیله‌گران، می‌دانید چه در انتظار شماست؟

Kisa pou W ta resevwa, e kisa pou m ta fè ou, O lang mansonjè?

4 تیرهای تیز و اخگرهای داغ!

Flèch pwent file a gèrye yo, avèk chabon pye gayak tou limen.

5 شما مانند مردمان «ماشک» و خیمه نشینان «قیدار» شرور هستید. وای بر من که در بین شما زندگی می‌کنم!

Malè a mwen, paske mwen demere nan tant a Méschec, Paske mwen rete pami tant a Kédar yo!

6 از زندگی کردن در میان این جنگ‌طلبان خسته شده‌ام.

Nanm mwen gen demè li avèk (sila) ki rayi lapè yo pandan twòp tan.

7 من صلح را دوست دارم، اما آنان طرفدار جنگ هستند و به سخنان من گوش نمی‌دهند.

Mwen vle lapè, men lè m pale, se lagè yo pito.