< مزامیر 120 >
سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. وقتی در زحمت بودم، از خداوند کمک خواستم و او به داد من رسید. | 1 |
Ein Wallfahrtslied. Ich rief zum HERRN in meiner Not:
ای خداوند مرا از دست دروغگویان و مردم حیلهگر نجات بده. | 2 |
O HERR, errette mich von der Lügenlippe, von der trügerischen Zunge!
ای حیلهگران، میدانید چه در انتظار شماست؟ | 3 |
Was wird Er dir jetzt und in Zukunft bescheren, du trügerische Zunge?
تیرهای تیز و اخگرهای داغ! | 4 |
Geschärfte Kriegerpfeile samt Kohlen vom Ginsterstrauch!
شما مانند مردمان «ماشک» و خیمه نشینان «قیدار» شرور هستید. وای بر من که در بین شما زندگی میکنم! | 5 |
Wehe mir, daß ich als Fremdling in Mesech weile, daß ich wohne bei den Zelten von Kedar!
از زندگی کردن در میان این جنگطلبان خسته شدهام. | 6 |
Lange genug schon weile ich hier bei Leuten, die den Frieden hassen.
من صلح را دوست دارم، اما آنان طرفدار جنگ هستند و به سخنان من گوش نمیدهند. | 7 |
Ich bin ganz friedlich gestimmt, doch was ich auch rede: sie gehen auf Krieg aus.