مزامیر 120

1 سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. وقتی در زحمت بودم، از خداوند کمک خواستم و او به داد من رسید.

Wallfahrtslieder. Zu Jahwe in meiner Not rief ich, und er erhörte mich.

2 ای خداوند مرا از دست دروغگویان و مردم حیله‌گر نجات بده.

Jahwe, errette meine Seele von lügnerischer Lippe, von trügerischer Zunge.

3 ای حیله‌گران، می‌دانید چه در انتظار شماست؟

Was giebt dir und was mehrt dir die trügerische Zunge?

4 تیرهای تیز و اخگرهای داغ!

Geschärfte Kriegerpfeile samt Ginsterkohlen!

5 شما مانند مردمان «ماشک» و خیمه نشینان «قیدار» شرور هستید. وای بر من که در بین شما زندگی می‌کنم!

Wehe mir, daß ich bei Mesech zu Gaste bin, bei den Zelten Kedars wohne!

6 از زندگی کردن در میان این جنگ‌طلبان خسته شده‌ام.

Zu lange schon wohnt meine Seele bei solchen, die den Frieden hassen.

7 من صلح را دوست دارم، اما آنان طرفدار جنگ هستند و به سخنان من گوش نمی‌دهند.

Ich bin ganz Friede, aber wenn ich etwas rede, sind sie auf Kampf aus.