مزامیر 120

1 سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. وقتی در زحمت بودم، از خداوند کمک خواستم و او به داد من رسید.

Ein Stufenlied. / Zu Jahwe hab ich gerufen in meiner Not, / Und er hat mich erhört.

2 ای خداوند مرا از دست دروغگویان و مردم حیله‌گر نجات بده.

Jahwe, so rette mich auch jetzt von der Lügenlippe, / Von arglistiger Zunge!

3 ای حیله‌گران، می‌دانید چه در انتظار شماست؟

Was wird er dir geben, was dir zufügen, / Du arglistige Zunge?

4 تیرهای تیز و اخگرهای داغ!

Scharfe Pfeile eines Starken / Mit glühenden Kohlen aus Ginstersträuchern.

5 شما مانند مردمان «ماشک» و خیمه نشینان «قیدار» شرور هستید. وای بر من که در بین شما زندگی می‌کنم!

Weh mir, daß ich ein Fremdling bin in Meschech, / Bei Kedars Zelten wohnen muß!

6 از زندگی کردن در میان این جنگ‌طلبان خسته شده‌ام.

Zu lange schon hab ich weilen müssen / Bei denen, die Frieden hassen.

7 من صلح را دوست دارم، اما آنان طرفدار جنگ هستند و به سخنان من گوش نمی‌دهند.

Ich will Frieden; doch wenn ich nur rede, / So beginnen sie Krieg.