مزامیر 120

1 سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. وقتی در زحمت بودم، از خداوند کمک خواستم و او به داد من رسید.

Cantique des montées. Vers Yahweh, dans ma détresse, j’ai crié, et il m’a exaucé:

2 ای خداوند مرا از دست دروغگویان و مردم حیله‌گر نجات بده.

« Yahweh délivre mon âme de la lèvre de mensonge, de la langue astucieuse! »

3 ای حیله‌گران، می‌دانید چه در انتظار شماست؟

Que te sera-t-il donné, quel sera ton profit, langue perfide?

4 تیرهای تیز و اخگرهای داغ!

Les flèches aiguës du Tout-Puissant, avec les charbons ardents du genêt.

5 شما مانند مردمان «ماشک» و خیمه نشینان «قیدار» شرور هستید. وای بر من که در بین شما زندگی می‌کنم!

Malheureux que je suis de séjourner dans Mések, d’habiter sous les tentes de Cédar!

6 از زندگی کردن در میان این جنگ‌طلبان خسته شده‌ام.

Trop longtemps j’ai demeuré avec ceux qui haïssent la paix.

7 من صلح را دوست دارم، اما آنان طرفدار جنگ هستند و به سخنان من گوش نمی‌دهند.

Je suis un homme de paix et, quand je leur parle, ils sont pour la guerre.