مزامیر 120

1 سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. وقتی در زحمت بودم، از خداوند کمک خواستم و او به داد من رسید.

A Song of the Ascents. Unto Jehovah in my distress I have called, And He answereth me.

2 ای خداوند مرا از دست دروغگویان و مردم حیله‌گر نجات بده.

O Jehovah, deliver my soul from a lying lip, From a deceitful tongue!

3 ای حیله‌گران، می‌دانید چه در انتظار شماست؟

What doth He give to thee? And what doth He add to thee? O deceitful tongue!

4 تیرهای تیز و اخگرهای داغ!

Sharp arrows of a mighty one, with broom-coals.

5 شما مانند مردمان «ماشک» و خیمه نشینان «قیدار» شرور هستید. وای بر من که در بین شما زندگی می‌کنم!

Woe to me, for I have inhabited Mesech, I have dwelt with tents of Kedar.

6 از زندگی کردن در میان این جنگ‌طلبان خسته شده‌ام.

Too much hath my soul dwelt with him who is hating peace.

7 من صلح را دوست دارم، اما آنان طرفدار جنگ هستند و به سخنان من گوش نمی‌دهند.

I [am] peace, and when I speak they [are] for war!