مزامیر 120

1 سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. وقتی در زحمت بودم، از خداوند کمک خواستم و او به داد من رسید.

A Song of degrees. In my distress I cried to the LORD, and he heard me.

2 ای خداوند مرا از دست دروغگویان و مردم حیله‌گر نجات بده.

Deliver my soul, O LORD, from lying lips, and from a deceitful tongue.

3 ای حیله‌گران، می‌دانید چه در انتظار شماست؟

What shall be given to thee? or what shall be done to thee, thou false tongue?

4 تیرهای تیز و اخگرهای داغ!

Sharp arrows of the mighty, with coals of juniper.

5 شما مانند مردمان «ماشک» و خیمه نشینان «قیدار» شرور هستید. وای بر من که در بین شما زندگی می‌کنم!

Woe is me, that I sojourn in Mesech, that I dwell in the tents of Kedar!

6 از زندگی کردن در میان این جنگ‌طلبان خسته شده‌ام.

My soul hath long dwelt with him that hateth peace.

7 من صلح را دوست دارم، اما آنان طرفدار جنگ هستند و به سخنان من گوش نمی‌دهند.

I am for peace: but when I speak, they are for war.