مزامیر 120
| سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. وقتی در زحمت بودم، از خداوند کمک خواستم و او به داد من رسید. | 1 |
A Song of Ascents. Unto Yahweh, in the distress that befell me, I cried—and he answered me.
| ای خداوند مرا از دست دروغگویان و مردم حیله‌گر نجات بده. | 2 |
O Yahweh! rescue thou my soul—from the false lip, from the deceitful tongue.
| ای حیله‌گران، می‌دانید چه در انتظار شماست؟ | 3 |
What shall be given to thee, and what shall be added to thee, thou deceitful tongue?
| تیرهای تیز و اخگرهای داغ! | 4 |
The arrows of the hero sharpened, with burning coals of broom.
| شما مانند مردمان «ماشک» و خیمه نشینان «قیدار» شرور هستید. وای بر من که در بین شما زندگی می‌کنم! | 5 |
Woe is me, That I sojourn in Meshek, —That I abide near the tents of Kedar!
| از زندگی کردن در میان این جنگ‌طلبان خسته شده‌ام. | 6 |
Long, hath my soul had her dwelling with him that hateth peace:
| من صلح را دوست دارم، اما آنان طرفدار جنگ هستند و به سخنان من گوش نمی‌دهند. | 7 |
I, am for peace, and verily I speak, They, are for war!
