مزامیر 120

1 سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. وقتی در زحمت بودم، از خداوند کمک خواستم و او به داد من رسید.

[A Song of Ascents.] In my distress, I cried to Jehovah. He answered me.

2 ای خداوند مرا از دست دروغگویان و مردم حیله‌گر نجات بده.

Deliver my soul, Jehovah, from lying lips, from a deceitful tongue.

3 ای حیله‌گران، می‌دانید چه در انتظار شماست؟

What will be given to you, and what will be done more to you, you deceitful tongue?

4 تیرهای تیز و اخگرهای داغ!

Sharp arrows of the mighty, with coals of juniper.

5 شما مانند مردمان «ماشک» و خیمه نشینان «قیدار» شرور هستید. وای بر من که در بین شما زندگی می‌کنم!

Woe is me, that I live in Meshech, that I dwell among the tents of Kedar.

6 از زندگی کردن در میان این جنگ‌طلبان خسته شده‌ام.

My soul has had her dwelling too long with him who hates peace.

7 من صلح را دوست دارم، اما آنان طرفدار جنگ هستند و به سخنان من گوش نمی‌دهند.

I am for peace, but when I speak, they are for war.