مزامیر 120

1 سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. وقتی در زحمت بودم، از خداوند کمک خواستم و او به داد من رسید.

A Song of Degrees. In mine affliction I cried to the Lord, and he listened to me.

2 ای خداوند مرا از دست دروغگویان و مردم حیله‌گر نجات بده.

Deliver my soul, O Lord, from unjust lips, and from a deceitful tongue.

3 ای حیله‌گران، می‌دانید چه در انتظار شماست؟

What should be given to you, and what should be added to you, for [your] crafty tongue?

4 تیرهای تیز و اخگرهای داغ!

Sharpened weapons of the mighty, with coals of the desert.

5 شما مانند مردمان «ماشک» و خیمه نشینان «قیدار» شرور هستید. وای بر من که در بین شما زندگی می‌کنم!

Woe is me, that my sojourning is prolonged; I have tabernacled among the tents of Kedar.

6 از زندگی کردن در میان این جنگ‌طلبان خسته شده‌ام.

My soul has long been a sojourner;

7 من صلح را دوست دارم، اما آنان طرفدار جنگ هستند و به سخنان من گوش نمی‌دهند.

I was peaceful among them that hated peace; when I spoke to them, they warred against me without a cause.