مزامیر 120

1 سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. وقتی در زحمت بودم، از خداوند کمک خواستم و او به داد من رسید.

A Song of the going up. In my trouble my cry went up to the Lord, and he gave me an answer.

2 ای خداوند مرا از دست دروغگویان و مردم حیله‌گر نجات بده.

O Lord, be the saviour of my soul from false lips, and from the tongue of deceit.

3 ای حیله‌گران، می‌دانید چه در انتظار شماست؟

What punishment will he give you? what more will he do to you, you false tongue?

4 تیرهای تیز و اخگرهای داغ!

Sharp arrows of the strong, and burning fire.

5 شما مانند مردمان «ماشک» و خیمه نشینان «قیدار» شرور هستید. وای بر من که در بین شما زندگی می‌کنم!

Sorrow is mine because I am strange in Meshech, and living in the tents of Kedar.

6 از زندگی کردن در میان این جنگ‌طلبان خسته شده‌ام.

My soul has long been living with the haters of peace.

7 من صلح را دوست دارم، اما آنان طرفدار جنگ هستند و به سخنان من گوش نمی‌دهند.

I am for peace: but when I say so, they are for war.