< مزامیر 120 >
سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. وقتی در زحمت بودم، از خداوند کمک خواستم و او به داد من رسید. | 1 |
A Song of the going up. In my trouble my cry went up to the Lord, and he gave me an answer.
ای خداوند مرا از دست دروغگویان و مردم حیلهگر نجات بده. | 2 |
O Lord, be the saviour of my soul from false lips, and from the tongue of deceit.
ای حیلهگران، میدانید چه در انتظار شماست؟ | 3 |
What punishment will he give you? what more will he do to you, you false tongue?
تیرهای تیز و اخگرهای داغ! | 4 |
Sharp arrows of the strong, and burning fire.
شما مانند مردمان «ماشک» و خیمه نشینان «قیدار» شرور هستید. وای بر من که در بین شما زندگی میکنم! | 5 |
Sorrow is mine because I am strange in Meshech, and living in the tents of Kedar.
از زندگی کردن در میان این جنگطلبان خسته شدهام. | 6 |
My soul has long been living with the haters of peace.
من صلح را دوست دارم، اما آنان طرفدار جنگ هستند و به سخنان من گوش نمیدهند. | 7 |
I am for peace: but when I say so, they are for war.