< مزامیر 120 >

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. وقتی در زحمت بودم، از خداوند کمک خواستم و او به داد من رسید. 1
Een lied op Hammaaloth. Ik heb tot den HEERE geroepen in mijn benauwdheid, en Hij heeft mij verhoord.
ای خداوند مرا از دست دروغگویان و مردم حیله‌گر نجات بده. 2
O HEERE! red mijn ziel van de valse lippen, van de bedriegelijke tong.
ای حیله‌گران، می‌دانید چه در انتظار شماست؟ 3
Wat zal U de bedriegelijke tong geven, of wat zal zij U toevoegen?
تیرهای تیز و اخگرهای داغ! 4
Scherpe pijlen eens machtigen, mitsgaders gloeiende jeneverkolen.
شما مانند مردمان «ماشک» و خیمه نشینان «قیدار» شرور هستید. وای بر من که در بین شما زندگی می‌کنم! 5
O, wee mij, dat ik een vreemdeling ben in Mesech, dat ik in de tenten Kedars wone.
از زندگی کردن در میان این جنگ‌طلبان خسته شده‌ام. 6
Mijn ziel heeft lang gewoond bij degenen, die den vrede haten.
من صلح را دوست دارم، اما آنان طرفدار جنگ هستند و به سخنان من گوش نمی‌دهند. 7
Ik ben vreedzaam; maar als ik spreek, zijn zij aan den oorlog.

< مزامیر 120 >