< مزامیر 120 >
سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. وقتی در زحمت بودم، از خداوند کمک خواستم و او به داد من رسید. | 1 |
我受難時一呼求上主,祂就俯聽了我的呼求。
ای خداوند مرا از دست دروغگویان و مردم حیلهگر نجات بده. | 2 |
上主,求您救我脫離說謊者的口脣,上主,求您救我擺脫詭詐的舌根。
ای حیلهگران، میدانید چه در انتظار شماست؟ | 3 |
您這詭詐的口舌,究竟怎樣對待付您?究竟怎樣懲治您?
تیرهای تیز و اخگرهای داغ! | 4 |
只有勇士的矢箭,還有杜松的火炭!
شما مانند مردمان «ماشک» و خیمه نشینان «قیدار» شرور هستید. وای بر من که در بین شما زندگی میکنم! | 5 |
我真不幸! 因為要在默舍客居住,要在刻達爾的帳幕寄宿。
از زندگی کردن در میان این جنگطلبان خسته شدهام. | 6 |
因與憎惡和平的人相處,我的靈魂已經感到太久。
من صلح را دوست دارم، اما آنان طرفدار جنگ هستند و به سخنان من گوش نمیدهند. | 7 |
我言談無非和平,他們卻鼓勵戰爭。