مزامیر 120

1 سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. وقتی در زحمت بودم، از خداوند کمک خواستم و او به داد من رسید.

Sa akong kalisdanan mitu-aw ako kang Jehova, Ug iyang gitubag ako.

2 ای خداوند مرا از دست دروغگویان و مردم حیله‌گر نجات بده.

Luwasa ang akong kalag, Oh Jehova, gikan sa mga ngabil nga bakakon, Ug gikan sa dila nga malimbongon

3 ای حیله‌گران، می‌دانید چه در انتظار شماست؟

Unsa ba ang igahatag kanimo, ug unsa ba ang dugang nga pagabuhaton kanimo, Ikaw dila nga malimbongon?

4 تیرهای تیز و اخگرهای داغ!

Mga mahait nga udyong sa gamhanan, Nga adunay mga baga sa enebro.

5 شما مانند مردمان «ماشک» و خیمه نشینان «قیدار» شرور هستید. وای بر من که در بین شما زندگی می‌کنم!

Alaut ako, nga milangyaw ako sa Mesech, Nga nagapuyo ako sa mga balong-balong sa Kedar!

6 از زندگی کردن در میان این جنگ‌طلبان خسته شده‌ام.

Dugay na nga nagpuyo ang akong kalag Uban kaniya nga nagadumot sa pakigdait.

7 من صلح را دوست دارم، اما آنان طرفدار جنگ هستند و به سخنان من گوش نمی‌دهند.

Ako uyon sa pakigdait: Apan kong ako mosulti, (sila) alang sa pakiggubat.