< مزامیر 120 >
سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. وقتی در زحمت بودم، از خداوند کمک خواستم و او به داد من رسید. | 1 |
Sa akong pag-antos gitawag ko si Yahweh, ug iya akong gitubag.
ای خداوند مرا از دست دروغگویان و مردم حیلهگر نجات بده. | 2 |
Luwasa ang akong kinabuhi, O Yahweh, gikan niadtong namakak uban sa ilang mga ngabil ug naglimbong gamit ang ilang mga dila.
ای حیلهگران، میدانید چه در انتظار شماست؟ | 3 |
Unsaon man kamo niya pagsilot, ug unsa pa gayod ang iyang buhaton kaninyo, kamong adunay bakakon nga mga dila?
تیرهای تیز و اخگرهای داغ! | 4 |
Silotan kamo niya inubanan sa pana sa manggugubat nga gipahait pinaagi sa nagbagang oling.
شما مانند مردمان «ماشک» و خیمه نشینان «قیدار» شرور هستید. وای بر من که در بین شما زندگی میکنم! | 5 |
Pagkaalaot ko tungod kay nagpuyo ako sa makadiyot sa Mesec; nagpuyo ako kaniadto taliwala sa tolda sa Kedar.
از زندگی کردن در میان این جنگطلبان خسته شدهام. | 6 |
Kay sa dugay nga panahon nagpuyo ako uban niadtong nagdumot sa kalinaw.
من صلح را دوست دارم، اما آنان طرفدار جنگ هستند و به سخنان من گوش نمیدهند. | 7 |
Ako alang sa kalinaw, apan sa dihang magsulti ako, (sila) alang sa gubat.