مزامیر 12

1 برای رهبر سرایندگان: مزمور داوود، با همراهی سازهای زهی، در مایۀ شِمینیت. ای خداوند، به داد ما برس، زیرا دیگر اثری از خداشناسان نیست و انسان باوفا در دنیا باقی نمانده است.

For the chief musician; set to the Sheminith. A psalm of David. Help, Yahweh, for the godly have disappeared; the faithful have vanished.

2 همه دروغ می‌گویند و با چاپلوسی یکدیگر را فریب می‌دهند.

Everyone says empty words to his neighbor; everyone speaks with flattering lips and a double heart.

3 ای خداوند، زبان چاپلوسان و متکبران را بِبُر

Yahweh, cut off all flattering lips, every tongue declaring great things.

4 که می‌گویند: «ما هر چه را که بخواهیم با زبانمان به دست می‌آوریم. هر چه را که بخواهیم می‌گوییم و کسی نمی‌تواند مانع ما شود.»

These are those who have said, “With our tongues will we prevail. When our lips speak, who can be master over us?”

5 خداوند می‌گوید: «من برمی‌خیزم و به داد فقیران و درماندگان می‌رسم و آنها را از دست ظالمان نجات می‌بخشم.»

“Because of violence against the poor, because of the groans of the needy, I will arise,” says Yahweh. “I will provide the safety for which they long.”

6 وعده‌های خداوند، مانند نقره‌ای که هفت بار در کوره تصفیه شده باشد، پاک و قابل اعتماد است.

The words of Yahweh are pure words, like silver purified in a furnace on the earth, refined seven times.

7 ای خداوند، هر چند پای اشخاص بدکار به همه جا رسیده است و مردم کارهای پلید آنها را ستایش می‌کنند، ولی تو ما را تا ابد از چنین اشخاص حفظ خواهی کرد.

You are Yahweh! You keep them. You preserve the godly people from this wicked generation and forever.

8

The wicked walk on every side when evil is exalted among the children of mankind.