مزامیر 12

1 برای رهبر سرایندگان: مزمور داوود، با همراهی سازهای زهی، در مایۀ شِمینیت. ای خداوند، به داد ما برس، زیرا دیگر اثری از خداشناسان نیست و انسان باوفا در دنیا باقی نمانده است.

[For the Chief Musician; upon an eight-stringed lyre. A Psalm of David.] Help, LORD; for the faithful ceases. For the loyal have vanished from among the descendants of Adam.

2 همه دروغ می‌گویند و با چاپلوسی یکدیگر را فریب می‌دهند.

Everyone lies to his neighbor. They speak with flattering lips, and with a double heart.

3 ای خداوند، زبان چاپلوسان و متکبران را بِبُر

May the LORD cut off all flattering lips, and the tongue that boasts,

4 که می‌گویند: «ما هر چه را که بخواهیم با زبانمان به دست می‌آوریم. هر چه را که بخواهیم می‌گوییم و کسی نمی‌تواند مانع ما شود.»

who have said, "With our tongue we will prevail. Our lips are our own. Who is lord over us?"

5 خداوند می‌گوید: «من برمی‌خیزم و به داد فقیران و درماندگان می‌رسم و آنها را از دست ظالمان نجات می‌بخشم.»

"Because of the oppression of the weak and because of the groaning of the needy, I will now arise," says the LORD; "I will place in safety the one who longs for it."

6 وعده‌های خداوند، مانند نقره‌ای که هفت بار در کوره تصفیه شده باشد، پاک و قابل اعتماد است.

The words of the LORD are flawless words, as silver refined in a clay furnace, purified seven times.

7 ای خداوند، هر چند پای اشخاص بدکار به همه جا رسیده است و مردم کارهای پلید آنها را ستایش می‌کنند، ولی تو ما را تا ابد از چنین اشخاص حفظ خواهی کرد.

You, LORD, will protect us. You will guard us from this generation forever.

8

The wicked walk on every side, when what is vile is exalted among the descendants of Adam.