< مزامیر 12 >

برای رهبر سرایندگان: مزمور داوود، با همراهی سازهای زهی، در مایۀ شِمینیت. ای خداوند، به داد ما برس، زیرا دیگر اثری از خداشناسان نیست و انسان باوفا در دنیا باقی نمانده است. 1
[For the Chief Musician; upon an eight-stringed lyre. A Psalm of David.] Help, Jehovah; for the faithful ceases. For the loyal have vanished from among the descendants of Adam.
همه دروغ می‌گویند و با چاپلوسی یکدیگر را فریب می‌دهند. 2
Everyone lies to his neighbor. They speak with flattering lips, and with a double heart.
ای خداوند، زبان چاپلوسان و متکبران را بِبُر 3
May Jehovah cut off all flattering lips, and the tongue that boasts,
که می‌گویند: «ما هر چه را که بخواهیم با زبانمان به دست می‌آوریم. هر چه را که بخواهیم می‌گوییم و کسی نمی‌تواند مانع ما شود.» 4
who have said, "With our tongue we will prevail. Our lips are our own. Who is lord over us?"
خداوند می‌گوید: «من برمی‌خیزم و به داد فقیران و درماندگان می‌رسم و آنها را از دست ظالمان نجات می‌بخشم.» 5
"Because of the oppression of the weak and because of the groaning of the needy, I will now arise," says Jehovah; "I will place in safety the one who longs for it."
وعده‌های خداوند، مانند نقره‌ای که هفت بار در کوره تصفیه شده باشد، پاک و قابل اعتماد است. 6
The words of Jehovah are flawless words, as silver refined in a clay furnace, purified seven times.
ای خداوند، هر چند پای اشخاص بدکار به همه جا رسیده است و مردم کارهای پلید آنها را ستایش می‌کنند، ولی تو ما را تا ابد از چنین اشخاص حفظ خواهی کرد. 7
You, Jehovah, will protect us. You will guard us from this generation forever.
8
The wicked walk on every side, when what is vile is exalted among the descendants of Adam.

< مزامیر 12 >