< مزامیر 12 >

برای رهبر سرایندگان: مزمور داوود، با همراهی سازهای زهی، در مایۀ شِمینیت. ای خداوند، به داد ما برس، زیرا دیگر اثری از خداشناسان نیست و انسان باوفا در دنیا باقی نمانده است. 1
To him that excelleth upon the eight tune. A Psalme of Dauid. Helpe Lord, for there is not a godly man left: for the faithfull are fayled from among the children of men.
همه دروغ می‌گویند و با چاپلوسی یکدیگر را فریب می‌دهند. 2
They speake deceitfully euery one with his neighbour, flattering with their lips, and speake with a double heart.
ای خداوند، زبان چاپلوسان و متکبران را بِبُر 3
The Lord cut off all flattering lippes, and the tongue that speaketh proude things:
که می‌گویند: «ما هر چه را که بخواهیم با زبانمان به دست می‌آوریم. هر چه را که بخواهیم می‌گوییم و کسی نمی‌تواند مانع ما شود.» 4
Which haue saide, With our tongue will we preuaile: our lippes are our owne: who is Lord ouer vs?
خداوند می‌گوید: «من برمی‌خیزم و به داد فقیران و درماندگان می‌رسم و آنها را از دست ظالمان نجات می‌بخشم.» 5
Now for the oppression of the needy, and for the sighes of the poore, I will vp, sayeth the Lord, and will set at libertie him, whom the wicked hath snared.
وعده‌های خداوند، مانند نقره‌ای که هفت بار در کوره تصفیه شده باشد، پاک و قابل اعتماد است. 6
The wordes of the Lord are pure wordes, as the siluer, tried in a fornace of earth, fined seuen folde.
ای خداوند، هر چند پای اشخاص بدکار به همه جا رسیده است و مردم کارهای پلید آنها را ستایش می‌کنند، ولی تو ما را تا ابد از چنین اشخاص حفظ خواهی کرد. 7
Thou wilt keepe them, O Lord: thou wilt preserue him from this generation for euer.
8
The wicked walke on euery side: when they are exalted, it is a shame for the sonnes of men.

< مزامیر 12 >