< مزامیر 12 >

برای رهبر سرایندگان: مزمور داوود، با همراهی سازهای زهی، در مایۀ شِمینیت. ای خداوند، به داد ما برس، زیرا دیگر اثری از خداشناسان نیست و انسان باوفا در دنیا باقی نمانده است. 1
For the chief music-maker on the Sheminith. A Psalm. Of David. Send help, Lord, for mercy has come to an end; there is no more faith among the children of men.
همه دروغ می‌گویند و با چاپلوسی یکدیگر را فریب می‌دهند. 2
Everyone says false words to his neighbour: their tongues are smooth in their talk, and their hearts are full of deceit.
ای خداوند، زبان چاپلوسان و متکبران را بِبُر 3
The smooth lips and the tongue of pride will be cut off by the Lord.
که می‌گویند: «ما هر چه را که بخواهیم با زبانمان به دست می‌آوریم. هر چه را که بخواهیم می‌گوییم و کسی نمی‌تواند مانع ما شود.» 4
They have said, With our tongues will we overcome; our lips are ours: who is lord over us?
خداوند می‌گوید: «من برمی‌خیزم و به داد فقیران و درماندگان می‌رسم و آنها را از دست ظالمان نجات می‌بخشم.» 5
Because of the crushing of the poor and the weeping of those in need, now will I come to his help, says the Lord; I will give him the salvation which he is desiring.
وعده‌های خداوند، مانند نقره‌ای که هفت بار در کوره تصفیه شده باشد، پاک و قابل اعتماد است. 6
The words of the Lord are true words: like silver tested by fire and burned clean seven times.
ای خداوند، هر چند پای اشخاص بدکار به همه جا رسیده است و مردم کارهای پلید آنها را ستایش می‌کنند، ولی تو ما را تا ابد از چنین اشخاص حفظ خواهی کرد. 7
You will keep them, O Lord, you will keep them safe from this generation for ever.
8
The sinners are walking on every side, and evil is honoured among the children of men.

< مزامیر 12 >