مزامیر 119
| خوشا به حال آنان که راست‌کردارند، و مطابق شریعت خداوند رفتار می‌کنند. | 1 |
Alle sind glücklich zu preisen, die da untadelig wandeln, / Die einhergehn nach Jahwes Gesetz.
| خوشا به حال کسانی که احکام خداوند را بجا می‌آورند، از صمیم قلب او را اطاعت می‌کنند | 2 |
Alle sind glücklich zu preisen, die seine Zeugnisse halten, / Die ihn suchen von ganzem Herzen.
| و به راههای کج نمی‌روند، بلکه در راههایی گام برمی‌دارند که خدا نشان داده است. | 3 |
Auch keine Frevel verüben, / Sondern in seinen Wegen gehn.
| خداوندا، تو فرمانهای خود را به ما داده‌ای و فرموده‌ای که آنها را با جدیت انجام دهیم. | 4 |
Aufgestellt hast du deine Befehle, / Daß man sie treu erfüllen soll.
| چقدر آرزو دارم که در انجام فرایض تو مطیع و وفادار باشم! | 5 |
Ach, stünde doch mein Wandel fest, / Indem ich deine Gesetze hielte!
| اگر تمام دستورهای تو را پیوسته در نظر داشته باشم، هیچوقت شرمنده نخواهم شد! | 6 |
Alsdann werd ich nicht zuschanden, / Wenn ich auf all deine Gebote blicke.
| وقتی قوانین منصفانهٔ تو را بیاموزم، از صمیم قلب تو را حمد خواهم گفت! | 7 |
Aufrichtigen Herzens dank ich dir, / Wenn ich deine gerechten Befehle lerne.
| ای خداوند، فرایض تو را بجا خواهم آورد؛ تو هیچگاه مرا ترک نکن! | 8 |
Auf deine Satzungen achte ich: / Verlaß mich nicht völlig!
| مرد جوان چگونه می‌تواند زندگی خود را پاک نگاه دارد؟ به‌وسیلۀ خواندن کلام خدا و اطاعت از دستورهای آن! | 9 |
Bei einem Jüngling bleibt sein Wandel rein, / Wenn er ihn führt nach deinem Wort.
| خداوندا، با تمام وجودم تو را می‌جویم، پس نگذار از احکام تو منحرف شوم. | 10 |
Begehrt hab ich dein Wort von ganzem Herzen, / Laß mich nicht irren von deinen Geboten!
| کلام تو را در دل خود حفظ می‌کنم و به خاطر می‌سپارم تا مبادا نسبت به تو گناه ورزم! | 11 |
Bewahret hab ich dein Wort in meinem Herzen, / Damit ich nicht sündige wider dich.
| ای خداوند متبارک، فرایض خود را به من بیاموز! | 12 |
Besungen mit Lobpreis seiest du, Jahwe, / Lehre mich deine Satzungen!
| تمام قوانین تو را با صدای بلند بیان خواهم کرد. | 13 |
Bekundet hab ich mit meinen Lippen / Alle Ordnungen deines Mundes.
| بیش از هر چیز دیگر، از پیروی قوانین تو لذت می‌برم! در کلام تو تفکر خواهم کرد و فرمانهایت را به خاطر خواهم سپرد. | 14 |
Betracht ich den Wandel, den deine Zeugnisse fordern, / So freu ich mich stets wie über allerlei Reichtum.
| 15 |
Bei deinen Befehlen soll mein Sinnen verweilen, / Und blicken will ich auf deine Pfade.
| از فرایض تو لذت می‌برم و هرگز آنها را فراموش نخواهم کرد. | 16 |
Bei deinen Satzungen will ich mich ergötzen, / Will nicht vergessen deine Worte.
| خداوندا، به خدمتگزارت احسان نما تا زنده بمانم و کلام تو را اطاعت کنم. | 17 |
Gewähre deinem Knechte Gutes, daß ich leben bleibe, / So will ich deine Worte halten.
| چشمانم را بگشا تا حقایق شگفت‌انگیز شریعت تو را ببینم. | 18 |
Gib mir offne Augen, / Damit ich erkenne die Wunder in deinem Gesetz.
| من در این دنیا غریب هستم؛ ای خدا، احکام خود را از من مخفی مدار. | 19 |
Gast nur bin ich auf Erden: / Verbirg vor mir nicht deine Gebote!
| اشتیاق به دانستن قوانین تو، همچون آتش همواره جانم را می‌سوزاند! | 20 |
Ganz verzehrt hat sich meine Seele vor Sehnsucht / Nach deinen Rechten zu jeder Zeit.
| تو متکبران ملعون را که از احکام تو منحرف می‌شوند، مجازات خواهی کرد. | 21 |
Gescholten hast du Frevelhafte. / Fluch treff alle, die deine Gebote verlassen!
| ننگ و رسوایی را از من بگیر، زیرا احکام تو را انجام داده‌ام. | 22 |
Gespött und Schande, die ich erfahre, nimm weg! / Denn deine Zeugnisse halte ich.
| حکمرانان می‌نشینند و بر ضد من توطئه می‌چینند، اما من به فرایض تو فکر می‌کنم. | 23 |
Gingen auch Fürsten wider mich an mit feindlicher Rede: / Dein Knecht sinnt doch über deine Satzungen nach.
| احکام تو موجب شادی من است و همیشه مرا راهنمایی کرده است. | 24 |
Gar meine Lust sind deine Zeugnisse, / Sie sind meine Berater.
| ای خداوند، جانم به خاک چسبیده است؛ مطابق کلامت مرا زنده ساز! | 25 |
Dem Staub klebt meine Seele an; / Belebe mich wieder nach deinem Wort!
| راههای خود را آشکار کردم و تو مرا اجابت فرمودی. اکنون فرایض خود را به من بیاموز. | 26 |
Dir hab ich mein Los geschildert: da erhörtest du mich. / Lehre mich deine Satzungen!
| فرمانهایت را به من یاد ده تا دربارهٔ کلام شگفت‌انگیز تو تفکر نمایم. | 27 |
Den Weg, den deine Befehle gebieten, laß mich verstehn! / Denn über deine Wunder will ich sinnen.
| جان من از حزن و اندوه پژمرده می‌شود؛ با کلامت جان مرا تازه ساز! | 28 |
Durch Kummer zerfließt meine Seele: / Richte mich auf nach deinen Verheißungsworten!
| نگذار به راه خطا روم؛ شریعت خود را به من بشناسان. | 29 |
Den Weg der Lüge halte mir fern, / Begnade mich aber mit deiner Lehre!
| من راه وفاداری را اختیار نموده‌ام و قوانین تو را از نظر خود دور نداشته‌ام. | 30 |
Den Weg der Treue hab ich erwählt, / Deine Rechte mir vorgesetzt.
| خداوندا، احکام تو را بجا می‌آورم؛ مگذار شرمنده شوم. | 31 |
Deine Zeugnisse, Jahwe, halt ich fest; / Laß mich nicht zuschanden werden!
| با اشتیاق فراوان در احکام تو گام برمی‌دارم، زیرا تو دل مرا از بند رها ساختی. | 32 |
Den Weg, den deine Gebote weisen, will ich laufen, / Denn du erfüllst mich mit Einsicht.
| ای خداوند، راه اجرای فرایض خود را به من بیاموز و من همیشه آنها را انجام خواهم داد. | 33 |
Helle mir auf, o Jahwe, deiner Satzungen Weg, / Damit ich ihn immer beachte!
| به من فهم و حکمت بده تا با تمام دل شریعت تو را نگاه دارم. | 34 |
Hilf mir zur rechten Erkenntnis, daß ich deine Lehre bewahre / Und sie von ganzem Herzen befolge!
| مرا در راه احکامت هدایت کن، زیرا از آنها لذت می‌برم. | 35 |
Hinführen wollest du mich auf deiner Gebote Pfad, / Denn ich habe Gefallen daran.
| دل مرا به سوی احکامت مایل ساز، نه به سوی حرص و طمع! | 36 |
Hinlenken wollest du mein Herz zu deinen Gesetzen / Und nicht zu ungerechtem Gewinn.
| مگذار به آنچه بی‌ارزش است توجه کنم؛ مرا با کلامت احیا کن! | 37 |
Hinweg zieh meine Augen, daß sie nicht nach dem Eitlen schaun, / Auf deinen Wegen belebe mich!
| طبق وعده‌ای که به من داده‌ای عمل نما همان وعده‌ای که تو به مطیعان خود می‌دهی! | 38 |
Halt deinem Knechte deine Verheißung, / Damit ich wachse in Ehrfurcht vor dir!
| از آن رسوایی که می‌ترسم مرا برهان، زیرا قوانین تو نیکوست! | 39 |
Halt fern von mir die Schmach, vor der mir graut! / Denn deine Urteilssprüche sind gut.
| خداوندا، مشتاق فرمانهای تو هستم! ای خدای عادل، جان مرا تازه ساز! | 40 |
Hat mich nicht stets verlangt nach deinen Befehlen? / Durch deine Gerechtigkeit belebe mich!
| ای خداوند، بر من محبت فرما و طبق وعده‌ات مرا نجات ده | 41 |
Und laß, o Jahwe, deine Huld mich reich erfahren. / Dein Heil nach deiner Verheißung!
| تا بتوانم پاسخ مخالفانم را بدهم، زیرا آنان مرا برای اینکه بر تو اعتماد دارم، سرزنش می‌کنند. | 42 |
Und dann will ich auch Rede stehn dem, der mich lästert; / Denn ich vertraue auf dein Wort.
| قدرت بیان حقیقت را از من مگیر، زیرا به قوانین تو امید بسته‌ام. | 43 |
Und entzieh doch meinem Munde das Wort der Wahrheit nicht, / Denn auf deine Rechte hoffe ich.
| پیوسته شریعت تو را نگاه خواهم داشت، تا ابدالآباد! | 44 |
Und deine Weisung will ich stets beachten, / Immer und ewiglich.
| در آزادی کامل زندگی خواهم کرد، زیرا همیشه مطیع فرمانهایت هستم. | 45 |
Und so werd ich dann auch getrost und unbefangen wandeln, / Denn in deinen Geboten hab ich Rat gesucht.
| احکام تو را در حضور پادشاهان اعلام خواهم کرد و از این کار خود شرمنده نخواهم شد. | 46 |
Und von deinen Zeugnissen will ich reden vor Königen / Furchtlos und ohne Scheu.
| از اطاعت کردن احکامت لذت می‌برم، زیرا آنها را دوست دارم. | 47 |
Und ich erfreue mich an deinen Geboten, / Die ich liebgewonnen habe.
| احکام تو را با جان و دل می‌پذیرم و دربارهٔ فرایض تو تفکر می‌کنم. | 48 |
Und ich will meine Hände erheben zu deinen Geboten, (die ich liebgewonnen habe, ) / Nachsinnen will ich über deine Satzungen.
| خداوندا، قولی را که به بندهٔ خود داده‌ای به یاد آور، زیرا مرا به‌وسیلۀ آن امیدوار ساخته‌ای. | 49 |
Sei eingedenk des Worts, das du zu deinem Knecht geredet, / Weil du (auf einen guten Ausgang) mich hast hoffen lassen.
| در زمان مصیبت به‌وسیلۀ کلامت تسلی یافتم، زیرا وعدهٔ تو حیات به جان من بخشید. | 50 |
So fand ich Trost in meinem Elend, (als ich inneward) / Daß dein Verheißungswort mich neubelebte.
| متکبران مرا بسیار مسخره کردند، اما من هرگز شریعت تو را ترک نکردم. | 51 |
Stolze haben mich gar sehr verspottet, / Dennoch bin ich von deinem Gesetz nicht abgewichen.
| ای خداوند، قوانین تو را که در زمانهای قدیم صادر کرده بودی، به یاد آوردم و به‌وسیلۀ آنها خود را دلداری دادم. | 52 |
Sooft ich daran denke, wie du von altersher gerichtet hast, / Werd ich, o Jahwe, auch getröstet.
| وقتی می‌بینم بدکاران شریعت تو را می‌شکنند، بسیار خشمگین می‌شوم. | 53 |
Starker Zorn hat mich erfaßt den Frevlern gegenüber, / Die dein Gesetz verlassen haben.
| هر جا مسکن گزینم، فرایض تو سرود من خواهند بود. | 54 |
Siegeslieder sind mir deine Satzungen / Im Hause meiner Fremdlingschaft.
| ای خداوند، در شب نیز افکارم متوجهٔ توست و دربارهٔ شریعت تو می‌اندیشم. | 55 |
Sogar des Nachts hab ich gedacht, o Jahwe, deines Namens, / Und darum hab ich deine Weisung auch befolgt.
| سعادت من در این است که از فرامین تو اطاعت کنم. | 56 |
Solches ist mir zuteil geworden: / Daß ich deine Befehle halte.
| ای خداوند، تو نصیب من هستی! قول می‌دهم که کلامت را نگاه دارم. | 57 |
Geschenkt — so habe ich gesagt — ist mir, o Jahwe, deine Gnade, / Daß ich deine Worte befolgen darf.
| با تمام دل خود طالب رضامندی تو می‌باشم، طبق وعده‌ات بر من رحم فرما! | 58 |
Gesucht hab ich von ganzem Herzen deine Huld: / Sei mir denn gnädig nach deiner Verheißung!
| دربارهٔ زندگی خود بسیار اندیشیدم و به سوی تو آمدم تا از احکام تو پیروی کنم. | 59 |
Gedacht hab ich an meine Wege / Und habe meine Füße dann gelenkt zu deinen Zeugnissen.
| با شتاب آمدم تا احکام تو را اجرا کنم. | 60 |
Geeilt bin ich dabei und habe nicht gezaudert, / Deine Gebote zu halten.
| بدکاران کوشیدند مرا به گناه بکشانند، اما من شریعت تو را فراموش نکردم. | 61 |
Gottlose haben mich mit Stricken umringt: / Aber dein Gesetz hab ich nicht vergessen.
| در نیمه‌های شب برمی‌خیزم تا تو را به سبب قوانین عادلانه‌ات ستایش کنم. | 62 |
Gegen Mitternacht steh ich auf, um dir zu danken / Für deine gerechten Gerichtsurteile.
| من دوست همهٔ کسانی هستم که تو را گرامی می‌دارند و فرمانهایت را انجام می‌دهند. | 63 |
Genosse bin ich allen, die dich fürchten / Und deine Befehle befolgen.
| ای خداوند، زمین از محبت تو پر است! فرایض خود را به من بیاموز! | 64 |
Gefüllt mit deiner Güte, Jahwe, ist die Erde: / Lehre mich nun deine Satzungen!
| خداوندا، همان‌گونه که وعده دادی، بر بنده‌ات احسان فرموده‌ای. | 65 |
Tröstliches hast du deinem Knechte erwiesen, / Jahwe, nach deinen Worten.
| حکمت و قضاوت صحیح را به من یاد ده، زیرا به احکام تو ایمان دارم. | 66 |
Treffliche Klugheit und Einsicht lehre mich! / Denn deinen Geboten vertrau ich.
| پیش از اینکه تو مرا تنبیه کنی، من گمراه بودم، اما اینک پیرو کلام تو هستم. | 67 |
Trugwege bin ich gewandelt, eh ich ins Elend geriet; / Nun aber acht ich auf dein Gebot.
| تو نیک هستی و نیکی می‌کنی! فرایض خود را به من بیاموز! | 68 |
Treusorgend bist du und voller Güte: / Lehre mich deine Satzungen!
| متکبران دروغها دربارهٔ من می‌گویند، اما من از صمیم قلب مطیع فرمانهایت هستم. | 69 |
Trugvoll haben Frevler mir Lügen angedichtet: / Ich aber halte dennoch mit ganzem Herzen deine Befehle.
| دل آنها سخت و بی‌احساس است، اما من از شریعت تو لذت می‌برم. | 70 |
Töricht und fühllos ist ihr Herz; / Doch mein Entzücken ist dein Gesetz.
| تو مرا تنبیه کردی و این به نفع من تمام شد، زیرا باعث شد فرایض تو را بیاموزم. | 71 |
Traun, heilsam war mir des Leidens Schule, / Damit ich deine Satzungen lernte.
| شریعت تو برای من از تمام زر و سیم دنیا با ارزشتر است. | 72 |
Teurer ist mir deines Mundes Gesetz / Als reiche Schätze an Silber und Gold.
| ای خداوند، تو مرا آفریده‌ای؛ پس به من دانش عطا کن تا احکام تو را بیاموزم. | 73 |
Ja, deine Hände haben mich geschaffen und bereitet: / Gib mir nun auch Einsicht, daß ich deine Gebote lerne!
| آنان که تو را گرامی می‌دارند، از دیدن من خوشحال می‌شوند، زیرا من نیز بر کلام تو توکل دارم. | 74 |
Jeder, der dich fürchtet, wird freudig auf mich blicken; / Denn ich habe darauf geharrt, daß sich dein Verheißungswort erfülle.
| ای خداوند، می‌دانم که قوانین تو عدل است، و مرا منصفانه تنبیه نموده‌ای. | 75 |
Ich weiß, o Jahwe: gerecht sind deine Gerichte, / Und weil du es treu mit mir meinst, hast du mich in Trübsal geführt.
| اکنون طبق وعده‌ای که فرموده‌ای، بگذار محبت تو مایهٔ تسلی من شود. | 76 |
In deiner Gnade laß mich nun aber auch Trost erfahren, / Wie du es deinem Knechte verheißen!
| بر من رحم فرما تا جانم تازه شود، زیرا از شریعت تو لذت می‌برم! | 77 |
In dein Erbarmen hülle mich ein, damit ich lebe! / Denn dein Gesetz ist meine Lust.
| باشد که متکبران شرمنده شوند، زیرا با دروغهای خود مرا آزار رساندند؛ اما من دربارهٔ فرمانهایت تفکر خواهم کرد. | 78 |
In Schande laß fallen die Frevelhaften, weil sie mich mit Lügen ins Elend gebracht! / Ich aber will über deine Befehle sinnen.
| ای خداوند، بگذار آنانی که تو را گرامی می‌دارند و با احکام تو آشنا هستند، نزد من آیند. | 79 |
Ja, mögen sich zu mir wenden, die dich fürchten / Und die deine Zeugnisse anerkennen!
| مرا یاری ده که به طور کامل از فرایض تو اطاعت کنم تا شرمنده نشوم! | 80 |
In deinen Satzungen soll mein Herz beständig leben, / Damit ich nicht zuschanden werde.
| خداوندا، آنقدر انتظار کشیدم مرا نجات دهی که خسته و فرسوده شدم؛ اما هنوز به وعدهٔ تو امیدوارم! | 81 |
Klagend hat meine Seele nach deiner Hilfe geschmachtet: / Auf dein Wort hab ich geharrt.
| از بس منتظر شدم به وعدهٔ خود وفا کنی، چشمانم تار گردید! خداوندا، چه وقت به کمک من خواهی آمد؟ | 82 |
Konnten nicht meine Augen vergehn, als ich nach deinem Wort ausschaute / Und (ängstlich) fragte: "Wann wirst du mich trösten?"
| مانند مشک دوده گرفته و چروکیده شده‌ام؛ اما فرایض تو را فراموش نکرده‌ام. | 83 |
Kann man auch von mir sagen: / "Der ist wie ein Schlauch im Rauch" — / Deine Satzungen hab ich doch nimmer vergessen.
| تا به کی باید منتظر باشم؟ کی آزاردهندگان مرا مجازات خواهی کرد؟ | 84 |
Kurz sind die Lebenstage deines Knechts. / Wann wirst du nun das Gericht vollstrecken an meinen Verfolgern?
| متکبران که با شریعت تو مخالفت می‌کنند، برای من چاه کنده‌اند تا مرا گرفتار سازند. | 85 |
Kerkergruben haben mir Gottvergeßne gegraben, / Sie, die nicht handeln nach deinem Gesetz.
| ای خداوند، تمام احکام تو قابل اعتماد می‌باشند. متکبران به ناحق مرا عذاب دادند. خداوندا، به دادم برس! | 86 |
Können doch all deine Gebote nichts als ein Ausfluß deiner Treue sein! / Sie aber haben mich mit Lügen verfolgt: hilf du mir!
| نزدیک بود مرا از بین ببرند، اما من از فرامین تو غافل نشدم. | 87 |
Kümmerlich hätten sie mich beinah in der Grube sterben lassen, / Aber trotzdem hab ich deine Befehle nicht verlassen.
| خداوندا، تو پر از محبتی؛ به جان من حیات ببخش تا احکامت را بجا آورم. | 88 |
Könnt ich doch wieder aufleben durch deine Güte! / Dann will ich auch das Zeugnis deines Mundes halten.
| ای خداوند، کلام تو تا ابد در آسمانها پایدار خواهد ماند. | 89 |
Lebt, o Jahwe, nicht in Ewigkeit / Dein Wort im Himmel fort?
| وفاداری تو در همهٔ نسلها همچنان پا برجا خواهد بود و مانند زمینی که آفریده‌ای ثابت خواهد ماند. | 90 |
Lang bis ins fernste Geschlecht währt deine Treu; / Du hast die Erde gegründet, und sie bleibt.
| همهٔ کاینات به فرمان تو تا به حال باقی مانده‌اند، زیرا تمام آنها در خدمت تو هستند. | 91 |
Laut deiner Ordnung stehn sie noch heute; / Denn alles ist dir untertan.
| اگر شریعت تو مایهٔ شادمانی من نشده بود، بدون شک تا به حال از غصه مرده بودم! | 92 |
Ließe mich dein Gesetz nicht immer wieder Freude empfinden: / Ich wäre vergangen in meinem Elend.
| فرمانهایت را هرگز فراموش نخواهم کرد، زیرا به‌وسیلۀ آنها مرا حیات بخشیدی. | 93 |
Lebenslang werd ich deine Befehle nicht vergessen, / Denn durch sie hast du mich im Dasein erhalten.
| من از آن تو هستم، نجاتم ده. کوشیده‌ام فرمانهای تو را نگاه دارم. | 94 |
Liebend bin ich dein: drum rette mich! / Deine Befehle suche ich ja.
| بدکاران منتظرند مرا نابود کنند اما من به احکام تو می‌اندیشم. | 95 |
Listig haben mir Frevler nachgestellt, um mich zu töten; / Dennoch werd ich auf deine Zeugnisse merken.
| برای هر کمالی انتهایی دیدم، اما حکم تو کامل و بی‌انتهاست! | 96 |
Läßt sich auch sehn, daß alles Vollkommne begrenzt ist: / Dein Gebot reicht über die Maßen weit.
| خداوندا، شریعت تو را چقدر دوست دارم! تمام روز در آن تفکر می‌کنم. | 97 |
Mit ganzer Seele lieb ich dein Gesetz; / Den ganzen Tag sinn ich darüber nach.
| احکام تو مرا از مخالفانم حکیمتر ساخته است، زیرا همیشه در ذهن و وجود من است. | 98 |
Mich werden deine Gebote weiser machen, als meine Feinde sind; / Denn sie sind mein für immer.
| آری، حتی از معلمان خود نیز داناتر شده‌ام، زیرا همیشه در احکامت تفکر می‌کنم. | 99 |
Meine Lehrer alle übertreffe ich an Einsicht, / Denn über deine Zeugnisse sinne ich.
| از ریش‌سفیدان قوم خود نیز خردمندتر شده‌ام، زیرا فرمانهای تو را اطاعت کرده‌ام. | 100 |
Mehr als Alte werd ich mir Verstand erwerben, / Wenn ich deinen Befehlen folge.
| از رفتن به راه بد پرهیز کرده‌ام، زیرا خواست من این بوده که کلام تو را اطاعت کنم. | 101 |
Mit allen bösen Pfaden haben meine Füße nichts gemein, / Damit ich deine Gebote mit der Tat erfülle.
| از قوانین تو دور نشده‌ام، زیرا تعلیم تو برای من نیک بوده است. | 102 |
Mitnichten bin ich von deinen Rechten gewichen; / Du hast mich ja belehrt.
| کلام تو برای جان من شیرین است؛ حتی شیرینتر از عسل! | 103 |
Meinem Geschmack sind deine Worte lieber / Als Honig meinem Mund.
| از فرامین تو دانش و حکمت کسب کردم، به همین جهت از هر راه کج بیزار و گریزانم. | 104 |
Mit Einsicht erfüllen mich deine Befehle; / Drum haß ich jeden Lügenpfad.
| کلام تو چراغ راهنمای من است؛ نوری است که راه را پیش پایم روشن می‌سازد! | 105 |
Nur dein Wort ist eine Leuchte meinem Fuß / Und ein Licht für meinen Weg.
| قول داده‌ام که از قوانین عادلانهٔ تو اطاعت کنم و به قول خود وفادار خواهم ماند. | 106 |
Nimmer werd ich brechen, was ich eidlich gelobt: / "Deine gerechten Vorschriften will ich befolgen."
| ای خداوند، بسیار درمانده و پریشان هستم؛ همان‌گونه که وعده فرموده‌ای، جان مرا حیات ببخش! | 107 |
Niedergebeugt bin ich gar sehr; / Jahwe, belebe mich wieder nach deinem Wort!
| خداوندا، دعای شکرگزاری مرا بپذیر و قوانین خود را به من بیاموز. | 108 |
Nimm wohlgefällig an, o Jahwe, die willigen Opfer meines Mundes / Und lehre mich deine Gebote!
| جان من دائم در معرض خطر قرار می‌گیرد؛ اما من شریعت تو را فراموش نمی‌کنم. | 109 |
Nicht einen Augenblick bin ich des Lebens sicher: / Dennoch hab ich dein Gesetz nicht vergessen.
| بدکاران بر سر راه من دام می‌نهند؛ اما من از فرمانهای تو منحرف نمی‌شوم. | 110 |
Nichtswürdige haben mir Schlingen gelegt; / Aber von deinen Befehlen bin ich nicht abgeirrt.
| احکام تو تا ابد در خزانهٔ قلبم خواهد ماند، زیرا مایهٔ شادی قلبم می‌باشد. | 111 |
Nie werd ich deine Zeugnisse fahren lassen, / Denn sie sind meines Herzens Wonne.
| با خود عهد بسته‌ام که تا دم مرگ فرایض تو را اطاعت کنم! | 112 |
Neigen lassen hab ich mein Herz, deine Satzungen zu erfüllen: / Das bringt ewigen Lohn.
| از مردمان دورو و متظاهر بیزارم، اما شریعت تو را دوست دارم. | 113 |
Solche, die sich absondern, hasse ich; / Doch dein Gesetz hab ich lieb.
| تو پناهگاه و سپر من هستی؛ امید من به وعدهٔ توست. | 114 |
Sichrer Schutz und Schild bist du für mich; / Auf dein Wort hab ich geharrt.
| ای بدکاران، از من دور شوید؛ زیرا من احکام خدای خود را بجا می‌آورم. | 115 |
Sondert euch ab von mir, ihr Übeltäter, / Damit ich meines Gottes Gebote halte!
| خداوندا، طبق وعده‌ای که به من داده‌ای قدرت عطا فرما تا زنده بمانم. مگذار امیدم به یاس و نومیدی تبدیل شود. | 116 |
Sei du meine Stütze nach deiner Verheißung, damit ich am Leben bleibe, / Und laß mich nicht zuschanden werden mit meiner Hoffnung!
| از من حمایت کن تا از دست دشمنانم ایمن باشم و به حفظ فرایض تو بپردازم. | 117 |
Sei du mein sichrer Halt, damit ich gerettet werde! / Dann will ich stets mit Vertraun auf deine Satzungen schaun.
| تو همهٔ کسانی را که فرایض تو را قبول نمی‌کنند از خود می‌رانی و تمام نقشه‌های اغفال کنندهٔ آنها را بی‌اثر می‌سازی. | 118 |
Sie, die von deinen Satzungen irren, hast du immer verworfen; / Denn nichts als Lüge ist ihr verführerisch Tun.
| تمام بدکاران روی زمین را مانند تفاله دور خواهی انداخت، به همین دلیل است که من احکام تو را دوست دارم. | 119 |
So wie Schlacken hast du alle Frevler des Landes hinweggeräumt; / Drum lieb ich deine Zeugnisse.
| ای خداوند، ترس تو در دل من است و از داوریهای تو هراسانم. | 120 |
Sieh, ich schaudre in Angst vor dir; / Denn vor deinen Gerichten fürcht ich mich.
| خداوندا، مرا به دست دشمنانم تسلیم نکن، زیرا آنچه را که درست و عادلانه بوده است، انجام داده‌ام. | 121 |
Ausgeübt hab ich Recht und Gerechtigkeit: / So gib mich denn nicht meinen Drängern preis!
| به من اطمینان بده که مرا یاری خواهی کرد؛ مگذار متکبران بر من ظلم کنند. | 122 |
Auf deines Knechtes Wohl sei du bedacht, / Daß Frevler mich nicht vergewaltigen!
| آنقدر چشم انتظار ماندم که بیایی و مرا نجات دهی که چشمانم تار شد. | 123 |
Ausgeschaut hab ich voll Sehnsucht, daß mir Hilfe komme / Und deine Verheißung sich erfülle.
| با من طبق محبت خود عمل نما و فرایض خود را به من بیاموز. | 124 |
An deinem Knechte handle du nach deiner Huld / Und lehre mich deine Satzungen!
| من خدمتگزار تو هستم؛ به من دانایی عنایت فرما تا احکامت را درک نمایم. | 125 |
Ach, sieh, ich bin dein Knecht: unterweise mich, / Daß ich deine Zeugnisse erkenne!
| خداوندا، زمان آن رسیده که تو اقدام کنی، زیرا مردم از شریعت تو سرپیچی می‌کنند. | 126 |
An der Zeit ist's für Jahwe, zu handeln: / Sie haben ja dein Gesetz gebrochen.
| من احکام تو را دوست دارم؛ آنها را بیش از طلا و زر خالص دوست دارم. | 127 |
Aus diesem Grunde lieb ich deine Gebote / Mehr als Gold und gediegen Gold.
| همهٔ فرمانهای تو را، در هر موردی، صحیح می‌دانم؛ اما از هر نوع تعلیم دروغ متنفرم. | 128 |
Aus diesem Grunde hab ich auch stets all deine Befehle aufrechtgehalten / Und jeglichen Lügenpfad gehaßt.
| ای خداوند، احکام تو بسیار عالی است؛ از صمیم قلب آنها را اطاعت می‌کنم. | 129 |
Fürwahr, deine Zeugnisse sind wunderbar; / Darum bewahrt sie auch meine Seele.
| درک کلام تو به انسان نور می‌بخشد و ساده‌دلان را خردمند می‌سازد. | 130 |
Führst du in deine Gebote ein, so wird es licht: / Einfältige werden verständig.
| دهان خود را باز می‌کنم و لَه‌لَه می‌زنم، زیرا مشتاق احکام تو هستم. | 131 |
Frei hab ich meinen Mund geöffnet voll Verlangen; / Denn nach deinen Geboten sehnte ich mich.
| همان‌گونه که بر دوستداران خود رحمت می‌فرمایی، بر من نیز نظر لطف بیفکن و مرا مورد رحمت خود قرار ده. | 132 |
Führ mir deine Gnade zu: / Das dürfen ja auch erwarten, die deinen Namen lieben.
| با کلامت مرا راهنمایی کن تا مغلوب بدی نشوم. | 133 |
Fest mach meine Schritte durch dein Wort / Und laß mich nichts Böses beherrschen!
| مرا از دست ظالمان نجات ده تا فرمانهای تو را انجام دهم. | 134 |
Frei laß mich sein von der Menschen Druck, / Damit ich deine Befehle erfülle!
| روی خود را بر خادم خود تابان ساز، و فرایض خود را به من بیاموز. | 135 |
Für deinen Knecht laß du dein Antlitz leuchten / Und lehre mich deine Satzungen!
| اشک همچون سیل از چشمانم سرازیر می‌شود، زیرا مردم شریعت تو را بجا نمی‌آورند. | 136 |
Flossen nicht aus meinen Augen Wasserbäche / Über die, die dein Gesetz nicht halten?
| ای خداوند، تو عادل هستی و قوانین تو منصفانه است. | 137 |
Zeigst du nicht, Jahwe, dich gerecht? / Drum ist auch all dein Walten richtig.
| احکامی را که وضع نموده‌ای تمام از عدل و انصاف سرشار است. | 138 |
Zugeteilt hast du deine Zeugnisse / In Treue und großer Wahrhaftigkeit.
| آتش خشم من وجود مرا می‌سوزاند، زیرا دشمنانم به احکام تو بی‌اعتنایی می‌کنند. | 139 |
Zehrender Eifer hat mich vernichtet; / Denn meine Feinde haben deine Worte vergessen.
| کلام تو آزموده شده و پاک است؛ خادمت چقدر آن را دوست می‌دارد! | 140 |
Zerschmolzen gleichsam in Feuer, ganz echt und bewährt ist dein Wort, / Und dein Knecht hat es lieb.
| من کوچک و نالایق هستم، اما از اجرای فرمانهای تو غافل نمی‌شوم. | 141 |
Zwar bin ich jung und verachtet; / Doch deine Befehle hab ich nicht vergessen.
| عدالت تو ابدی است و شریعت تو همیشه راست و درست است. | 142 |
Zuverlässig gerecht bleibt deine Gerechtigkeit auf ewig, / Und dein Gesetz bleibt Wahrheit.
| من در زحمت و فشار هستم، ولی احکام تو موجب شادی من است! | 143 |
Zwang und Drangsal haben mich getroffen; / Doch deine Gebote sind meine Lust.
| احکام تو همیشه عادلانه است، مرا در فهم آنها یاری فرما تا روحم تازه شود! | 144 |
Zu aller Zeit sind deine Zeugnisse gerecht: / Laß mich sie verstehn, damit ich lebe!
| ای خداوند، با تمام قوت خود نزد تو فریاد برمی‌آورم؛ مرا اجابت فرما تا فرایض تو را بجا آورم. | 145 |
Kraftvoll hab ich dich angerufen: / "Erhöre mich, Jahwe, deine Satzungen will ich halten!"
| از تو یاری می‌خواهم؛ مرا نجات ده تا احکام تو را انجام دهم. | 146 |
Komm mir zu Hilfe, wenn ich dich rufe: / So will ich auf deine Zeugnisse achten.
| پیش از طلوع آفتاب نزد تو دعا و التماس کردم و به انتظار وعدهٔ تو نشستم. | 147 |
Kaum graute der Morgen, da flehte ich schon: / "Ich habe geharrt, daß du dein Wort erfüllest."
| تمام شب بیدار ماندم تا در کلام تو تفکر نمایم. | 148 |
Konnte doch keine Nachtwache beginnen, ohne daß ich meine Augen schon offen hatte, / Um nachzusinnen über dein Wort.
| ای خداوند، به سبب محبت خود فریادم را بشنو و طبق قوانین خود جان مرا حفظ کن! | 149 |
Klagend ruf ich: hör mich in deiner Huld! / Nach deiner Treue, o Jahwe, belebe mich wieder!
| افراد شرور و بدکار، که بویی از شریعت تو نبرده‌اند، به من نزدیک می‌شوند؛ | 150 |
Kommen mir nahe, die Schandtaten verüben wollen, / Menschen, die fern sind von deinem Gesetz:
| اما ای خداوند، تو در کنار من هستی. همهٔ احکام تو حقیقت است. | 151 |
Kommst du mir auch nahe, o Jahwe — / All deine Gebote aber sind Wahrheit.
| احکام تو را از مدتها پیش آموخته‌ام! تو آنها را چنان تثبیت کرده‌ای که تا ابد پا برجا بمانند. | 152 |
Kann ich doch längst schon aus deinen Zeugnissen sehn, / Daß du sie für immer verordnet hast.
| ای خداوند، بر رنجهای من نظر کن و مرا نجات ده، زیرا من نسبت به شریعت تو بی‌اعتنا نبوده‌ام. | 153 |
Richte den Blick auf mein Elend und reiß mich heraus, / Denn dein Gesetz hab ich nimmer vergessen.
| از حق من دفاع کن و مرا آزاد ساز! طبق وعده‌ات جان مرا حفظ کن. | 154 |
Recht schaffe du mir und erlöse mich, / Nach deiner Verheißung belebe mich wieder!
| بدکاران نجات نخواهند یافت، زیرا فرایض تو را اطاعت نمی‌کنند. | 155 |
Rettung bleibt den Frevlern fern, / Denn deine Satzungen haben sie nicht gesucht.
| خداوندا، رحمت تو عظیم است! بگذار با حفظ قوانینت زنده بمانم! | 156 |
Reich, o Jahwe, ist dein Erbarmen; / Nach deinem Urteil belebe mich wieder!
| دشمنان و آزاردهندگان من بسیارند، اما من از اطاعت نمودن احکام تو غفلت نخواهم کرد. | 157 |
Reichlich bin ich verfolgt und bedrängt, / Aber doch nicht gewichen von deinen Geboten.
| وقتی به بدکاران که کلام تو را اطاعت نمی‌کنند، نگاه می‌کنم، از آنها منزجر می‌شوم. | 158 |
Recht von Ekel ward ich erfaßt, wenn ich Treulose sah, / Weil sie dein Wort nicht hielten.
| خداوندا، ملاحظه فرما که چقدر فرمانهای تو را دوست می‌دارم. طبق محبت خود، جان مرا حفظ کن. | 159 |
Rechne mir zu, daß ich deine Befehle liebe; / Jahwe, belebe mich wieder nach deiner Huld!
| تمام قوانین تو بر حق و داوریهای تو همیشه عادلانه است. | 160 |
Richtig ist's: deines Wortes Inhalt ist Wahrheit, / Und ewig währt all dein gerechtes Walten.
| زورمندان با بی‌انصافی بر من ظلم کردند، اما من کلام تو را گرامی داشتم. | 161 |
Sonder Ursach haben mich Fürsten verfolgt, / Doch nur vor deinem Worte hat mein Herz gezittert.
| به سبب وعده‌های تو خوشحال هستم، خوشحال مانند کسی که گنج بزرگی یافته باشد! | 162 |
So froh bin ich ob deiner Verheißung / Wie einer, der viel Beute findet.
| از دروغ متنفر و بیزارم، اما شریعت تو را دوست دارم. | 163 |
Schändliche Lüge hab ich stets gehaßt und verabscheut, / Dein Gesetz aber hab ich lieb.
| برای قوانین عادلانهٔ تو، روزی هفت بار تو را سپاس می‌گویم. | 164 |
Siebenmal täglich hab ich dich stets gepriesen / Ob deiner gerechten Gerichtsurteile.
| آنان که شریعت تو را دوست دارند از سلامتی کامل برخوردارند و هیچ قدرتی باعث لغزش آنان نخواهد شد! | 165 |
Schönen Frieden genießen alle, die deine Lehre lieben, / Und sie straucheln nimmer.
| ای خداوند، من احکام تو را اطاعت می‌کنم و امیدم به توست که مرا نجات دهی. | 166 |
Sehnend hab ich, Jahwe, deiner Hilfe geharrt, / Und deine Gebote erfülle ich stets.
| احکام تو را انجام می‌دهم و آنها را از صمیم قلب دوست می‌دارم. | 167 |
Scheu befolg ich deine Befehle, / Und ich liebe sie sehr.
| فرامین و احکام تو را نگاه می‌دارم، زیرا تو ناظر بر همهٔ کارهای من هستی. | 168 |
Scheu halt ich stets deine Ordnungen und Befehle, / Weil du ja all meine Wege kennst.
| ای خداوند، فریاد مرا بشنو! طبق وعده‌ای که داده‌ای قدرت درک مرا زیاد کن. | 169 |
Tu auf meinem Ruf den Weg zu dir, o Jahwe, / In deinem Wort mach mich verständig!
| دعایم را بشنو و طبق وعده‌ات مرا نجات ده! | 170 |
Tu auf meinem innigen Flehn den Weg zu dir, / Nach deiner Verheißung rette mich!
| همیشه تو را سپاس می‌گویم، زیرا فرایض خود را به من می‌آموزی. | 171 |
Triefen sollen meine Lippen von Lobgesang, / Wenn du mich deine Satzungen lehrst.
| کلامت را با سرود ستایش خواهم کرد، زیرا تمام احکام تو عادلانه است! | 172 |
Tönen soll von meiner Zunge das Loblied auf deine Verheißung; / Denn deine Gebote sind alle gerecht.
| یار و یاور من باش، زیرا مطیع فرامین تو هستم. | 173 |
Tritt du mir als Helfer zur Seite! / Denn deine Befehle hab ich zu Führern erkoren.
| ای خداوند، مشتاق دیدن عمل رهایی‌بخش تو هستم؛ شریعت تو لذت زندگی من است! | 174 |
Tiefes Sehnen nach deinem Heil erfüllt mich, o Jahwe, / Und dein Gesetz ist meine Lust.
| بگذار زنده بمانم و تو را سپاس بگویم! بگذار قوانین تو راهنمای من باشند! | 175 |
Teile mir Leben zu, damit ich dich lobe! / Und deine Rechte mögen mir helfen.
| مانند گوسفند گمشده سرگردان هستم! بیا و مرا دریاب، زیرا خادمت احکام تو را فراموش نکرده است. | 176 |
Tret ich auf einen Irrweg wie ein verloren Schaf, / Dann suche du deinen Knecht; denn deine Gebote vergesse ich nicht.
