< مزامیر 118 >

خداوند را ستایش کنید، زیرا او نیکوست و محبتش بی‌پایان. 1
Pris Herren, for han er god, hans miskunnhet varer evindelig!
مردم اسرائیل بگویند: «محبت خداوند بی‌پایان است.» 2
Israel sie: Hans miskunnhet varer evindelig!
کاهنان نسل هارون بگویند: «محبت خداوند بی‌پایان است.» 3
Arons hus sie: Hans miskunnhet varer evindelig!
مردم خداترس بگویند: «محبت خداوند بی‌پایان است.» 4
De som frykter Herren, sie: Hans miskunnhet varer evindelig!
در زحمت بودم؛ از خداوند کمک خواستم؛ او به دادم رسید و مرا رهانید. 5
Ut av trengselen kalte jeg på Herren; Herren svarte mig og førte mig ut i fritt rum.
خداوند با من است، پس نخواهم ترسید. انسان به من چه می‌تواند بکند؟ 6
Herren er med mig, jeg frykter ikke; hvad skulde et menneske gjøre mig?
خداوند با من است و مرا یاری خواهد داد، پس پیروزمندانه بر کسانی که از من نفرت دارند خواهم نگریست. 7
Herren er med mig, den som hjelper mig, og jeg skal se med lyst på dem som hater mig.
به خداوند پناه بردن بهتر است از امید بستن به انسان. 8
Det er bedre å sette sin lit til Herren enn å stole på mennesker.
آری، به خداوند پناه بردن حتی بهتر است از امید بستن به امیران. 9
Det er bedre å ta sin tilflukt til Herren enn å stole på fyrster.
اگر همهٔ دشمنان مانند زنبور بر سر من بریزند و دور مرا بگیرند، به یاری خداوند تمام آنها را نابود خواهم کرد. آنها مثل خارها که دوامی ندارند خواهند سوخت و فوری خاموش خواهند شد. 10
Alle hedninger omringer mig; i Herrens navn skal jeg hugge dem ned.
11
De omgir mig, ja, de omringer mig; i Herrens navn skal jeg hugge dem ned.
12
De omgir mig som bier, de slukner som ild i tornebusker; i Herrens navn skal jeg hugge dem ned.
دشمن بر من هجوم آورد تا نابودم کند، ولی خداوند مرا کمک نمود. 13
Hårdt støtte du mig forat jeg skulde falle; men Herren hjalp mig.
خداوند قوت و سرود من است؛ او باعث نجات من شده است. 14
Herren er min styrke og lovsang, og han blev mig til frelse.
فریاد پیروزی قوم خدا از خیمه‌هایشان شنیده می‌شود که می‌گویند: «دست توانای خداوند متعال این پیروزی را نصیب ما ساخته است! 15
Det høres fryderop om frelse i de rettferdiges telt; Herrens høire hånd gjør storverk.
آری، دست توانای خداوند متعال، ما را در جنگ پیروز ساخته است!» 16
Herrens høire hånd ophøier, Herrens høire hånd gjør storverk.
من نخواهم مرد، بلکه زنده خواهم ماند و کارهای خداوند را برای همه تعریف خواهم کرد. 17
Jeg skal ikke dø, men leve og fortelle Herrens gjerninger.
خداوند مرا به سختی تنبیه کرد، ولی نگذاشت تا بمیرم. 18
Hårdt tuktet Herren mig, men til døden overgav han mig ikke.
دروازه‌هایی را که عادلان از آن وارد می‌شوند برای من باز کنید تا داخل شوم و خداوند را سپاس گویم. 19
Lukk op rettferdighets porter for mig! Jeg vil gå inn gjennem dem, jeg vil prise Herren.
این است دروازهٔ خداوند که نیکوکاران از آن وارد شوند. 20
Dette er Herrens port; de rettferdige skal gå inn gjennem den.
ای خداوند، تو را ستایش می‌کنم که مرا اجابت فرموده، نجاتم دادی. 21
Jeg vil prise dig fordi du svarte mig og blev mig til frelse.
سنگی که معماران دور افکندند، سنگ اصلی ساختمان شده است. 22
Den sten som bygningsmennene forkastet, er blitt hovedhjørnesten.
این کارِ خداوند است و در نظر ما عجیب می‌نماید. 23
Av Herren er dette gjort, det er underfullt i våre øine.
این است روزی که خداوند ساخته؛ در این روز باید وجد و شادی کرد! 24
Dette er dagen som Herren har gjort; la oss fryde oss og glede oss på den!
خداوندا، تمنا می‌کنیم ما را نجات دهی و کامیاب سازی! 25
Å Herre, frels dog! Å Herre, la det dog lykkes!
مبارک است آن که به نام خداوند می‌آید! ما از خانهٔ خداوند، تو را برکت می‌دهیم. 26
Velsignet være han som kommer i Herrens navn! Vi velsigner eder fra Herrens hus.
یهوه خداست، همان خدایی که ما را منور ساخته است. شاخه‌ها را به دست گیرید و جشن را آغاز کنید و به سوی مذبح خانهٔ خدا پیش بروید. 27
Herren er Gud, og han lot det bli lyst for oss. Bind høitidsofferet med rep like inn til alterets horn!
تو خدای من هستی، و تو را سپاس می‌گویم! تو خدای من هستی، و تو را تمجید می‌کنم! 28
Du er min Gud, og jeg vil love dig, min Gud, jeg vil ophøie dig.
خداوند را ستایش کنید، زیرا او نیکوست و محبتش بی‌پایان. 29
Pris Herren, for han er god, hans miskunnhet varer evindelig.

< مزامیر 118 >