< مزامیر 118 >

خداوند را ستایش کنید، زیرا او نیکوست و محبتش بی‌پایان. 1
여호와께 감사하라! 저는 선하시며 그 인자하심이 영원함이로다
مردم اسرائیل بگویند: «محبت خداوند بی‌پایان است.» 2
이제 이스라엘은 말하기를 그 인자하심이 영원하다 할지로다
کاهنان نسل هارون بگویند: «محبت خداوند بی‌پایان است.» 3
이제 아론의 집은 말하기를 그 인자하심이 영원하다 할지로다
مردم خداترس بگویند: «محبت خداوند بی‌پایان است.» 4
이제 여호와를 경외하는 자는 말하기를 그 인자하심이 영원하다 할지로다
در زحمت بودم؛ از خداوند کمک خواستم؛ او به دادم رسید و مرا رهانید. 5
내가 고통 중에 여호와께 부르짖었더니 여호와께서 답하시고 나를 광활한 곳에 세우셨도다
خداوند با من است، پس نخواهم ترسید. انسان به من چه می‌تواند بکند؟ 6
여호와는 내 편이시라 내게 두려움이 없나니 내게 어찌할꼬
خداوند با من است و مرا یاری خواهد داد، پس پیروزمندانه بر کسانی که از من نفرت دارند خواهم نگریست. 7
여호와께서 내 편이 되사 나를 돕는 자 중에 계시니 그러므로 나를 미워하는 자에게 보응하시는 것을 내가 보리로다
به خداوند پناه بردن بهتر است از امید بستن به انسان. 8
여호와께 피함이 사람을 신뢰함보다 나으며
آری، به خداوند پناه بردن حتی بهتر است از امید بستن به امیران. 9
여호와께 피함이 방백들을 신뢰함보다 낫도다
اگر همهٔ دشمنان مانند زنبور بر سر من بریزند و دور مرا بگیرند، به یاری خداوند تمام آنها را نابود خواهم کرد. آنها مثل خارها که دوامی ندارند خواهند سوخت و فوری خاموش خواهند شد. 10
11
12
دشمن بر من هجوم آورد تا نابودم کند، ولی خداوند مرا کمک نمود. 13
خداوند قوت و سرود من است؛ او باعث نجات من شده است. 14
فریاد پیروزی قوم خدا از خیمه‌هایشان شنیده می‌شود که می‌گویند: «دست توانای خداوند متعال این پیروزی را نصیب ما ساخته است! 15
آری، دست توانای خداوند متعال، ما را در جنگ پیروز ساخته است!» 16
من نخواهم مرد، بلکه زنده خواهم ماند و کارهای خداوند را برای همه تعریف خواهم کرد. 17
خداوند مرا به سختی تنبیه کرد، ولی نگذاشت تا بمیرم. 18
دروازه‌هایی را که عادلان از آن وارد می‌شوند برای من باز کنید تا داخل شوم و خداوند را سپاس گویم. 19
این است دروازهٔ خداوند که نیکوکاران از آن وارد شوند. 20
ای خداوند، تو را ستایش می‌کنم که مرا اجابت فرموده، نجاتم دادی. 21
سنگی که معماران دور افکندند، سنگ اصلی ساختمان شده است. 22
این کارِ خداوند است و در نظر ما عجیب می‌نماید. 23
این است روزی که خداوند ساخته؛ در این روز باید وجد و شادی کرد! 24
خداوندا، تمنا می‌کنیم ما را نجات دهی و کامیاب سازی! 25
مبارک است آن که به نام خداوند می‌آید! ما از خانهٔ خداوند، تو را برکت می‌دهیم. 26
یهوه خداست، همان خدایی که ما را منور ساخته است. شاخه‌ها را به دست گیرید و جشن را آغاز کنید و به سوی مذبح خانهٔ خدا پیش بروید. 27
تو خدای من هستی، و تو را سپاس می‌گویم! تو خدای من هستی، و تو را تمجید می‌کنم! 28
خداوند را ستایش کنید، زیرا او نیکوست و محبتش بی‌پایان. 29

< مزامیر 118 >