< مزامیر 118 >

خداوند را ستایش کنید، زیرا او نیکوست و محبتش بی‌پایان. 1
O give thanks to the LORD; for [he is] good: because his mercy [endureth] for ever.
مردم اسرائیل بگویند: «محبت خداوند بی‌پایان است.» 2
Let Israel now say, that his mercy [endureth] for ever.
کاهنان نسل هارون بگویند: «محبت خداوند بی‌پایان است.» 3
Let the house of Aaron now say, that his mercy [endureth] for ever.
مردم خداترس بگویند: «محبت خداوند بی‌پایان است.» 4
Let them now that fear the LORD say, that his mercy [endureth] for ever.
در زحمت بودم؛ از خداوند کمک خواستم؛ او به دادم رسید و مرا رهانید. 5
I called upon the LORD in distress: the LORD answered me, [and set me] in a large place.
خداوند با من است، پس نخواهم ترسید. انسان به من چه می‌تواند بکند؟ 6
The LORD [is] on my side; I will not fear: what can man do to me?
خداوند با من است و مرا یاری خواهد داد، پس پیروزمندانه بر کسانی که از من نفرت دارند خواهم نگریست. 7
The LORD taketh my part with them that help me: therefore shall I see [my desire] upon them that hate me.
به خداوند پناه بردن بهتر است از امید بستن به انسان. 8
[It is] better to trust in the LORD than to put confidence in man.
آری، به خداوند پناه بردن حتی بهتر است از امید بستن به امیران. 9
[It is] better to trust in the LORD than to put confidence in princes.
اگر همهٔ دشمنان مانند زنبور بر سر من بریزند و دور مرا بگیرند، به یاری خداوند تمام آنها را نابود خواهم کرد. آنها مثل خارها که دوامی ندارند خواهند سوخت و فوری خاموش خواهند شد. 10
All nations encompassed me: but in the name of the LORD will I destroy them.
11
They encompassed me; yes, they encompassed me: but in the name of the LORD I will destroy them.
12
They encompassed me like bees; they are quenched as the fire of thorns: for in the name of the LORD I will destroy them.
دشمن بر من هجوم آورد تا نابودم کند، ولی خداوند مرا کمک نمود. 13
Thou hast violently thrust at me that I might fall: but the LORD helped me.
خداوند قوت و سرود من است؛ او باعث نجات من شده است. 14
The LORD [is] my strength and song, and is become my salvation.
فریاد پیروزی قوم خدا از خیمه‌هایشان شنیده می‌شود که می‌گویند: «دست توانای خداوند متعال این پیروزی را نصیب ما ساخته است! 15
The voice of rejoicing and salvation [is] in the tabernacles of the righteous: the right hand of the LORD doeth valiantly.
آری، دست توانای خداوند متعال، ما را در جنگ پیروز ساخته است!» 16
The right hand of the LORD is exalted: the right hand of the LORD doeth valiantly.
من نخواهم مرد، بلکه زنده خواهم ماند و کارهای خداوند را برای همه تعریف خواهم کرد. 17
I shall not die, but live, and declare the works of the LORD.
خداوند مرا به سختی تنبیه کرد، ولی نگذاشت تا بمیرم. 18
The LORD hath chastened me severely: but he hath not given me over to death.
دروازه‌هایی را که عادلان از آن وارد می‌شوند برای من باز کنید تا داخل شوم و خداوند را سپاس گویم. 19
Open to me the gates of righteousness: I will enter them, [and] I will praise the LORD:
این است دروازهٔ خداوند که نیکوکاران از آن وارد شوند. 20
This gate of the LORD, into which the righteous shall enter.
ای خداوند، تو را ستایش می‌کنم که مرا اجابت فرموده، نجاتم دادی. 21
I will praise thee: for thou hast heard me, and art become my salvation.
سنگی که معماران دور افکندند، سنگ اصلی ساختمان شده است. 22
The stone [which] the builders refused is become the head [stone] of the corner.
این کارِ خداوند است و در نظر ما عجیب می‌نماید. 23
This is the LORD'S doing; it [is] wonderful in our eyes.
این است روزی که خداوند ساخته؛ در این روز باید وجد و شادی کرد! 24
This [is] the day [which] the LORD hath made; we will rejoice and be glad in it.
خداوندا، تمنا می‌کنیم ما را نجات دهی و کامیاب سازی! 25
Save now, I beseech thee, O LORD: O LORD, I beseech thee, send now prosperity.
مبارک است آن که به نام خداوند می‌آید! ما از خانهٔ خداوند، تو را برکت می‌دهیم. 26
Blessed [be] he that cometh in the name of the LORD: we have blessed you out of the house of the LORD.
یهوه خداست، همان خدایی که ما را منور ساخته است. شاخه‌ها را به دست گیرید و جشن را آغاز کنید و به سوی مذبح خانهٔ خدا پیش بروید. 27
God [is] the LORD, who hath shown us light: bind the sacrifice with cords, [even] to the horns of the altar.
تو خدای من هستی، و تو را سپاس می‌گویم! تو خدای من هستی، و تو را تمجید می‌کنم! 28
Thou [art] my God, and I will praise thee: [thou art] my God, I will exalt thee.
خداوند را ستایش کنید، زیرا او نیکوست و محبتش بی‌پایان. 29
O give thanks to the LORD; for [he is] good: for his mercy [endureth] for ever.

< مزامیر 118 >