< مزامیر 116 >

خداوند را دوست می‌دارم زیرا ناله و فریاد مرا می‌شنود 1
Yo amo al Señor porque Él me escucha, escucha mi clamor pidiendo ayuda.
و به درخواست من گوش می‌دهد، پس تا آخر عمر، نزد او دعا خواهم کرد. 2
Lo invocaré mientras viva porque Él atiende lo que digo.
خطر مرگ بر من سایه افکنده بود و مایوس و غمگین بودم، (Sheol h7585) 3
Estuve atrapado por las trampas de la muerte; Estuve cautivo por los terrores de la tumba. Todo lo que experimenté fue dolor y sufrimiento. (Sheol h7585)
سپس نام خداوند را خواندم و فریاد زدم: «آه ای خداوند، مرا نجات بده!» 4
Entonces clamé al Señor, “¡Dios, por favor, sálvame!”
او چه خوب و مهربان است! آری، خدای ما رحیم است. 5
¡El Señor es justo y bueno! ¡Nuestro Dios es un Dios compasivo!
خداوند افراد ساده‌دل و فروتن را حفظ می‌کند. من با خطر روبرو بودم، ولی او مرا نجات داد. 6
El Señor cuida de los indefensos; cuando fui derribado Él me salvó.
ای جان من، آسوده باش، زیرا خداوند در حق من خوبی کرده است! 7
Puedo estar en paz otra vez porque el Señor ha sido bueno conmigo.
او مرا از مرگ نجات داد و اشکهایم را پاک کرد و نگذاشت پایم بلغزد، 8
Porque me has salvado de la muerte, has detenido mi llanto, y me has salvado de caer.
تا بتوانم در این دنیا در حضور خداوند زیست کنم. 9
Ahora puedo caminar con el Señor en la tierra de los vivos.
به تو ایمان داشتم، پس گفتم: «سخت پریشانم!» 10
Confié en ti, y clamé a ti diciendo, “¡Estoy sufriendo terriblemente!”
در اضطراب خود به تو فریاد برآوردم: «همه دروغ می‌گویند!» 11
Estaba tan molesto que dije, “¡Todos son unos mentirosos!”
اما اینک در برابر همهٔ خوبی‌هایی که خداوند برای من کرده است، چه می‌توانم به او بدهم؟ 12
¿Qué puedo darle al Señor en agradecimiento por todo lo que ha hecho por mí?
پیالۀ نجات را بلند خواهم کرد و نام خداوند را که مرا نجات داده، سپاس خواهم گفت. 13
Levantaré la copa de la salvación y adoraré al Señor.
در حضور قوم او نذرهای خود را به خداوند ادا خواهم کرد. 14
Cumpliré mis promesas al Señor para que todos puedan ver.
جانهای مقدّسان خداوند نزد او عزیزند، پس او نخواهد گذاشت آنها از بین بروند. 15
Le duele al Señor cuando mueren aquellos que ama.
ای خداوند، من بندهٔ تو و پسر کنیز تو هستم. تو مرا از چنگ مرگ رها ساختی. 16
Señor, realmente soy tu siervo, te sirvo tal y como y mi madre lo hizo antes de mí, sin embargo, tú me has liberado.
قربانی شکرگزاری را به حضورت تقدیم می‌کنم و نام تو را گرامی می‌دارم. 17
Te ofreceré sacrificio en acción de gracias y te alabaré.
در حضور تمام مردم اسرائیل و در خانهٔ تو که در اورشلیم است، نذرهای خود را ادا خواهم نمود. سپاس بر خداوند! 18
Cumpliré mis promesas en presencia de todo tu pueblo,
19
en la casa del Señor, justo en Jerusalén. ¡Alabado sea el Señor!

< مزامیر 116 >