< مزامیر 116 >

خداوند را دوست می‌دارم زیرا ناله و فریاد مرا می‌شنود 1
Aku mencintai TUHAN, sebab Ia mendengarkan aku dan memperhatikan permohonanku.
و به درخواست من گوش می‌دهد، پس تا آخر عمر، نزد او دعا خواهم کرد. 2
Ia mendengarkan aku, setiap kali aku berseru kepada-Nya.
خطر مرگ بر من سایه افکنده بود و مایوس و غمگین بودم، (Sheol h7585) 3
Aku diancam bahaya maut; kengerian maut menyergap aku, membuat aku gelisah dan takut. (Sheol h7585)
سپس نام خداوند را خواندم و فریاد زدم: «آه ای خداوند، مرا نجات بده!» 4
Maka aku berseru kepada TUHAN, "Ya TUHAN, aku mohon, selamatkanlah aku!"
او چه خوب و مهربان است! آری، خدای ما رحیم است. 5
TUHAN itu pengasih dan adil; Allah kita penuh belas kasihan.
خداوند افراد ساده‌دل و فروتن را حفظ می‌کند. من با خطر روبرو بودم، ولی او مرا نجات داد. 6
TUHAN memelihara orang-orang sederhana; waktu aku tak berdaya diselamatkan-Nya aku.
ای جان من، آسوده باش، زیرا خداوند در حق من خوبی کرده است! 7
Kutenangkan hatiku, sebab TUHAN baik kepadaku.
او مرا از مرگ نجات داد و اشکهایم را پاک کرد و نگذاشت پایم بلغزد، 8
TUHAN telah meluputkan aku dari kematian; dihibur-Nya aku dan tidak dibiarkan-Nya terjatuh.
تا بتوانم در این دنیا در حضور خداوند زیست کنم. 9
Maka aku boleh menikmati hidup di dunia ini, di dalam perlindungan TUHAN.
به تو ایمان داشتم، پس گفتم: «سخت پریشانم!» 10
Aku tetap percaya, sekalipun aku berkata, "Aku sangat tertekan."
در اضطراب خود به تو فریاد برآوردم: «همه دروغ می‌گویند!» 11
Dalam kebingunganku aku berkata, "Tak seorang pun dapat dipercaya."
اما اینک در برابر همهٔ خوبی‌هایی که خداوند برای من کرده است، چه می‌توانم به او بدهم؟ 12
Apa yang akan kuberikan kepada TUHAN untuk membalas kebaikan-Nya bagiku?
پیالۀ نجات را بلند خواهم کرد و نام خداوند را که مرا نجات داده، سپاس خواهم گفت. 13
Aku akan membawa persembahan anggur bagi TUHAN untuk bersyukur atas pertolongan-Nya.
در حضور قوم او نذرهای خود را به خداوند ادا خواهم کرد. 14
Aku akan memenuhi janjiku kepada-Nya di depan seluruh umat-Nya.
جانهای مقدّسان خداوند نزد او عزیزند، پس او نخواهد گذاشت آنها از بین بروند. 15
TUHAN sangat menyayangkan kematian seorang yang dikasihi-Nya.
ای خداوند، من بندهٔ تو و پسر کنیز تو هستم. تو مرا از چنگ مرگ رها ساختی. 16
Aku ini hamba-Mu, ya TUHAN, seperti ibuku, aku pun berbakti kepada-Mu Engkau telah melepaskan aku dari tahanan.
قربانی شکرگزاری را به حضورت تقدیم می‌کنم و نام تو را گرامی می‌دارم. 17
Aku akan membawa kurban syukur kepada-Mu, sambil mengunjukkan doa kepada-Mu.
در حضور تمام مردم اسرائیل و در خانهٔ تو که در اورشلیم است، نذرهای خود را ادا خواهم نمود. سپاس بر خداوند! 18
Aku akan memenuhi janjiku kepada TUHAN, di depan seluruh umat-Nya
19
yang berhimpun di pelataran Rumah TUHAN, di tengah kota Yerusalem. Pujilah TUHAN!

< مزامیر 116 >