< مزامیر 116 >

خداوند را دوست می‌دارم زیرا ناله و فریاد مرا می‌شنود 1
Szeretem az Urat, mert meghallgatja esedezéseim szavát.
و به درخواست من گوش می‌دهد، پس تا آخر عمر، نزد او دعا خواهم کرد. 2
Mert az ő fülét felém fordítja, azért segítségül hívom őt egész életemben.
خطر مرگ بر من سایه افکنده بود و مایوس و غمگین بودم، (Sheol h7585) 3
Körülvettek engem a halál kötelei, és a pokol szorongattatásai támadtak meg engem; nyomorúságba és ínségbe jutottam. (Sheol h7585)
سپس نام خداوند را خواندم و فریاد زدم: «آه ای خداوند، مرا نجات بده!» 4
És az Úrnak nevét segítségül hívám: Kérlek Uram, szabadítsd meg az én lelkemet!
او چه خوب و مهربان است! آری، خدای ما رحیم است. 5
Az Úr kegyelmes és igaz, és a mi Istenünk irgalmas.
خداوند افراد ساده‌دل و فروتن را حفظ می‌کند. من با خطر روبرو بودم، ولی او مرا نجات داد. 6
Az Úr megőrzi az alázatosokat; én ügyefogyott voltam és megszabadított engem.
ای جان من، آسوده باش، زیرا خداوند در حق من خوبی کرده است! 7
Térj meg én lelkem a te nyugodalmadba, mert az Úr jól tett teveled.
او مرا از مرگ نجات داد و اشکهایم را پاک کرد و نگذاشت پایم بلغزد، 8
Minthogy megszabadítottad lelkemet a haláltól, szemeimet a könyhullatástól és lábamat az eséstől:
تا بتوانم در این دنیا در حضور خداوند زیست کنم. 9
Az Úr orczája előtt fogok járni az élőknek földén.
به تو ایمان داشتم، پس گفتم: «سخت پریشانم!» 10
Hittem, azért szóltam; noha igen megaláztatott valék.
در اضطراب خود به تو فریاد برآوردم: «همه دروغ می‌گویند!» 11
Csüggedezésemben ezt mondtam én: Minden ember hazug.
اما اینک در برابر همهٔ خوبی‌هایی که خداوند برای من کرده است، چه می‌توانم به او بدهم؟ 12
Mivel fizessek az Úrnak minden hozzám való jótéteményéért?
پیالۀ نجات را بلند خواهم کرد و نام خداوند را که مرا نجات داده، سپاس خواهم گفت. 13
A szabadulásért való poharat felemelem, és az Úrnak nevét hívom segítségül.
در حضور قوم او نذرهای خود را به خداوند ادا خواهم کرد. 14
Az Úr iránt való fogadásaimat megadom az ő egész népe előtt.
جانهای مقدّسان خداوند نزد او عزیزند، پس او نخواهد گذاشت آنها از بین بروند. 15
Az Úr szemei előtt drága az ő kegyeseinek halála.
ای خداوند، من بندهٔ تو و پسر کنیز تو هستم. تو مرا از چنگ مرگ رها ساختی. 16
Uram! én bizonyára a te szolgád vagyok; szolgád vagyok én, a te szolgáló leányodnak fia, te oldoztad ki az én köteleimet.
قربانی شکرگزاری را به حضورت تقدیم می‌کنم و نام تو را گرامی می‌دارم. 17
Néked áldozom hálaadásnak áldozatával, és az Úr nevét hívom segítségül.
در حضور تمام مردم اسرائیل و در خانهٔ تو که در اورشلیم است، نذرهای خود را ادا خواهم نمود. سپاس بر خداوند! 18
Az Úr iránt való fogadásaimat megadom az ő egész népe előtt,
19
Az Úr házának tornáczaiban, te benned, oh Jeruzsálem! Dicsérjétek az Urat!

< مزامیر 116 >