< مزامیر 116 >

خداوند را دوست می‌دارم زیرا ناله و فریاد مرا می‌شنود 1
Ina ƙaunar Ubangiji, gama ya ji muryata; ya ji kukata ta neman jinƙai.
و به درخواست من گوش می‌دهد، پس تا آخر عمر، نزد او دعا خواهم کرد. 2
Domin ya juye kunnensa gare ni, zan kira gare shi muddin ina da rai.
خطر مرگ بر من سایه افکنده بود و مایوس و غمگین بودم، (Sheol h7585) 3
Igiyoyin mutuwa sun shaƙe ni, wahalar kabari sun zo a kaina; na cika da wahala da ɓacin rai. (Sheol h7585)
سپس نام خداوند را خواندم و فریاد زدم: «آه ای خداوند، مرا نجات بده!» 4
Sai na kira ga sunan Ubangiji na ce, “Ya Ubangiji, ka cece ni!”
او چه خوب و مهربان است! آری، خدای ما رحیم است. 5
Ubangiji mai alheri ne da kuma mai adalci; Allahnmu yana cike da tausayi.
خداوند افراد ساده‌دل و فروتن را حفظ می‌کند. من با خطر روبرو بودم، ولی او مرا نجات داد. 6
Ubangiji yana tsare masu tawali’u; sa’ad da nake cikin tsananin bukata, ya cece ni.
ای جان من، آسوده باش، زیرا خداوند در حق من خوبی کرده است! 7
Ka kwantar da hankali, ya raina, gama Ubangiji mai alheri ne a gare ka.
او مرا از مرگ نجات داد و اشکهایم را پاک کرد و نگذاشت پایم بلغزد، 8
Gama kai, ya Ubangiji, ka ceci raina daga mutuwa, idanuna daga hawaye, ƙafafuna daga tuntuɓe,
تا بتوانم در این دنیا در حضور خداوند زیست کنم. 9
don in iya tafiya a gaban Ubangiji a ƙasar masu rai.
به تو ایمان داشتم، پس گفتم: «سخت پریشانم!» 10
Na gaskata, saboda haka na ce, “An azabtar da ni ƙwarai.”
در اضطراب خود به تو فریاد برآوردم: «همه دروغ می‌گویند!» 11
Kuma cikin rikicewana na ce, “Dukan mutane maƙaryata ne.”
اما اینک در برابر همهٔ خوبی‌هایی که خداوند برای من کرده است، چه می‌توانم به او بدهم؟ 12
Yaya zan sāka wa Ubangiji saboda dukan alherinsa gare ni?
پیالۀ نجات را بلند خواهم کرد و نام خداوند را که مرا نجات داده، سپاس خواهم گفت. 13
Zan daga kwaf na ceto in kuma kira ga sunan Ubangiji.
در حضور قوم او نذرهای خود را به خداوند ادا خواهم کرد. 14
Zan cika alkawurana ga Ubangiji a gaban dukan mutanensa.
جانهای مقدّسان خداوند نزد او عزیزند، پس او نخواهد گذاشت آنها از بین بروند. 15
Abu mai daraja a gaban Ubangiji shi ne mutuwar tsarkakansa.
ای خداوند، من بندهٔ تو و پسر کنیز تو هستم. تو مرا از چنگ مرگ رها ساختی. 16
Ya Ubangiji, da gaske ni bawanka ne; ni bawanka ne, ɗan baiwarka; ka’yantar da ni daga sarƙoƙi.
قربانی شکرگزاری را به حضورت تقدیم می‌کنم و نام تو را گرامی می‌دارم. 17
Zan yi hadayar godiya gare ka in kuma kira bisa sunan Ubangiji.
در حضور تمام مردم اسرائیل و در خانهٔ تو که در اورشلیم است، نذرهای خود را ادا خواهم نمود. سپاس بر خداوند! 18
Zan cika alkawurana ga Ubangiji a gaban dukan mutanensa,
19
a filayen gidan Ubangiji, a tsakiyarki, ya Urushalima. Yabi Ubangiji.

< مزامیر 116 >