< مزامیر 116 >

خداوند را دوست می‌دارم زیرا ناله و فریاد مرا می‌شنود 1
Das ist mir lieb, daß der HERR meine Stimme und mein Flehen hört;
و به درخواست من گوش می‌دهد، پس تا آخر عمر، نزد او دعا خواهم کرد. 2
daß er sein Ohr zu mir geneigt; darum will ich mein Leben lang ihn anrufen.
خطر مرگ بر من سایه افکنده بود و مایوس و غمگین بودم، (Sheol h7585) 3
Als mich des Todes Bande umfingen, und Ängste der Unterwelt mich trafen und ich nur Not und Jammer fand, (Sheol h7585)
سپس نام خداوند را خواندم و فریاد زدم: «آه ای خداوند، مرا نجات بده!» 4
da rief ich an den Namen des HERRN: «O HERR, errette meine Seele!»
او چه خوب و مهربان است! آری، خدای ما رحیم است. 5
Der HERR ist gnädig und gerecht, und unser Gott ist voll Erbarmen.
خداوند افراد ساده‌دل و فروتن را حفظ می‌کند. من با خطر روبرو بودم، ولی او مرا نجات داد. 6
Der HERR behütet die Einfältigen; ich war ganz elend, aber er half mir.
ای جان من، آسوده باش، زیرا خداوند در حق من خوبی کرده است! 7
Kehre wieder, meine Seele, zu deiner Ruhe; denn der HERR hat dir wohlgetan!
او مرا از مرگ نجات داد و اشکهایم را پاک کرد و نگذاشت پایم بلغزد، 8
Denn du hast meine Seele vom Tode errettet, mein Auge von den Tränen, meinen Fuß vom Fall.
تا بتوانم در این دنیا در حضور خداوند زیست کنم. 9
Ich werde wandeln vor dem HERRN im Lande der Lebendigen.
به تو ایمان داشتم، پس گفتم: «سخت پریشانم!» 10
Ich glaubte, was ich sagte; ich war sehr gebeugt.
در اضطراب خود به تو فریاد برآوردم: «همه دروغ می‌گویند!» 11
Ich sprach in meinem Zagen: «Alle Menschen sind Lügner!»
اما اینک در برابر همهٔ خوبی‌هایی که خداوند برای من کرده است، چه می‌توانم به او بدهم؟ 12
Wie soll ich dem HERRN vergelten alle seine Wohltaten an mir?
پیالۀ نجات را بلند خواهم کرد و نام خداوند را که مرا نجات داده، سپاس خواهم گفت. 13
Den Kelch des Heils will ich nehmen und den Namen des HERRN anrufen;
در حضور قوم او نذرهای خود را به خداوند ادا خواهم کرد. 14
meine Gelübde will ich dem HERRN bezahlen vor all seinem Volk.
جانهای مقدّسان خداوند نزد او عزیزند، پس او نخواهد گذاشت آنها از بین بروند. 15
Teuer ist in den Augen des HERRN der Tod seiner Frommen.
ای خداوند، من بندهٔ تو و پسر کنیز تو هستم. تو مرا از چنگ مرگ رها ساختی. 16
Wohlan HERR, weil ich dein Knecht bin, deiner Magd Sohn, und du meine Bande gelöst hast,
قربانی شکرگزاری را به حضورت تقدیم می‌کنم و نام تو را گرامی می‌دارم. 17
so will ich dir Dankopfer darbringen und den Namen des HERRN anrufen;
در حضور تمام مردم اسرائیل و در خانهٔ تو که در اورشلیم است، نذرهای خود را ادا خواهم نمود. سپاس بر خداوند! 18
meine Gelübde will ich dem HERRN bezahlen vor all seinem Volk,
19
in den Vorhöfen des Hauses des HERRN, in dir, Jerusalem, Hallelujah!

< مزامیر 116 >