< مزامیر 116 >

خداوند را دوست می‌دارم زیرا ناله و فریاد مرا می‌شنود 1
Ich liebe Jehova; denn er hörte [O. hört] meine Stimme, mein Flehen;
و به درخواست من گوش می‌دهد، پس تا آخر عمر، نزد او دعا خواهم کرد. 2
Denn er hat zu mir geneigt sein Ohr; und ich will ihn anrufen in allen meinen Tagen.
خطر مرگ بر من سایه افکنده بود و مایوس و غمگین بودم، (Sheol h7585) 3
Es umfingen mich die Bande des Todes, und die Bedrängnisse des Scheols erreichten mich; ich fand Drangsal und Kummer. (Sheol h7585)
سپس نام خداوند را خواندم و فریاد زدم: «آه ای خداوند، مرا نجات بده!» 4
Und ich rief an den Namen Jehovas: Bitte, Jehova, errette meine Seele!
او چه خوب و مهربان است! آری، خدای ما رحیم است. 5
Gnädig ist Jehova und gerecht, und unser Gott ist barmherzig.
خداوند افراد ساده‌دل و فروتن را حفظ می‌کند. من با خطر روبرو بودم، ولی او مرا نجات داد. 6
Jehova bewahrt die Einfältigen; ich war elend, [O. schwach] und er hat mich gerettet.
ای جان من، آسوده باش، زیرا خداوند در حق من خوبی کرده است! 7
Kehre wieder, meine Seele, zu deiner Ruhe! [Eig. vollen Ruhe] Denn Jehova hat wohlgetan an dir.
او مرا از مرگ نجات داد و اشکهایم را پاک کرد و نگذاشت پایم بلغزد، 8
Denn du hast meine Seele errettet vom Tode, meine Augen von Tränen, meinen Fuß vom Sturz.
تا بتوانم در این دنیا در حضور خداوند زیست کنم. 9
Ich werde wandeln vor Jehova in dem Lande [W. den Ländern] der Lebendigen.
به تو ایمان داشتم، پس گفتم: «سخت پریشانم!» 10
Ich glaubte, darum redete ich. [Eig. denn ich redete] Ich bin sehr gebeugt gewesen.
در اضطراب خود به تو فریاد برآوردم: «همه دروغ می‌گویند!» 11
Ich sprach in meiner Bestürzung: Alle Menschen sind Lügner!
اما اینک در برابر همهٔ خوبی‌هایی که خداوند برای من کرده است، چه می‌توانم به او بدهم؟ 12
Wie soll ich Jehova alle seine Wohltaten an mir vergelten?
پیالۀ نجات را بلند خواهم کرد و نام خداوند را که مرا نجات داده، سپاس خواهم گفت. 13
Den Becher der Rettungen will ich nehmen und anrufen den Namen Jehovas.
در حضور قوم او نذرهای خود را به خداوند ادا خواهم کرد. 14
Ich will Jehova meine Gelübde bezahlen, ja, in der Gegenwart seines ganzen Volkes.
جانهای مقدّسان خداوند نزد او عزیزند، پس او نخواهد گذاشت آنها از بین بروند. 15
Kostbar ist in den Augen Jehovas der Tod seiner Frommen.
ای خداوند، من بندهٔ تو و پسر کنیز تو هستم. تو مرا از چنگ مرگ رها ساختی. 16
Bitte, Jehova! denn ich bin dein Knecht; ich bin dein Knecht, der Sohn deiner Magd; gelöst hast du meine Bande.
قربانی شکرگزاری را به حضورت تقدیم می‌کنم و نام تو را گرامی می‌دارم. 17
Dir will ich Opfer des Lobes [S. die Anm. zu Ps. 107,22] opfern, und anrufen den Namen Jehovas.
در حضور تمام مردم اسرائیل و در خانهٔ تو که در اورشلیم است، نذرهای خود را ادا خواهم نمود. سپاس بر خداوند! 18
Ich will Jehova meine Gelübde bezahlen, ja, in der Gegenwart seines ganzen Volkes.
19
In den Vorhöfen des Hauses Jehovas, in deiner Mitte, Jerusalem. Lobet Jehova! [Hallelujah!]

< مزامیر 116 >