< مزامیر 116 >

خداوند را دوست می‌دارم زیرا ناله و فریاد مرا می‌شنود 1
I love the LORD, because he hath heard my voice [and] my supplications.
و به درخواست من گوش می‌دهد، پس تا آخر عمر، نزد او دعا خواهم کرد. 2
Because he hath inclined his ear to me, therefore will I call upon [him] as long as I live.
خطر مرگ بر من سایه افکنده بود و مایوس و غمگین بودم، (Sheol h7585) 3
The sorrows of death encompassed me, and the pains of hell came upon me: I found trouble and sorrow. (Sheol h7585)
سپس نام خداوند را خواندم و فریاد زدم: «آه ای خداوند، مرا نجات بده!» 4
Then I called upon the name of the LORD; O LORD, I beseech thee, deliver my soul.
او چه خوب و مهربان است! آری، خدای ما رحیم است. 5
Gracious [is] the LORD, and righteous; yes, our God [is] merciful.
خداوند افراد ساده‌دل و فروتن را حفظ می‌کند. من با خطر روبرو بودم، ولی او مرا نجات داد. 6
The LORD preserveth the simple: I was brought low, and he helped me.
ای جان من، آسوده باش، زیرا خداوند در حق من خوبی کرده است! 7
Return to thy rest, O my soul; for the LORD hath dealt bountifully with thee.
او مرا از مرگ نجات داد و اشکهایم را پاک کرد و نگذاشت پایم بلغزد، 8
For thou hast delivered my soul from death, my eyes from tears, [and] my feet from falling.
تا بتوانم در این دنیا در حضور خداوند زیست کنم. 9
I will walk before the LORD in the land of the living.
به تو ایمان داشتم، پس گفتم: «سخت پریشانم!» 10
I believed, therefore have I spoken: I was greatly afflicted:
در اضطراب خود به تو فریاد برآوردم: «همه دروغ می‌گویند!» 11
I said in my haste, All men [are] liars.
اما اینک در برابر همهٔ خوبی‌هایی که خداوند برای من کرده است، چه می‌توانم به او بدهم؟ 12
What shall I render to the LORD [for] all his benefits towards me?
پیالۀ نجات را بلند خواهم کرد و نام خداوند را که مرا نجات داده، سپاس خواهم گفت. 13
I will take the cup of salvation, and call upon the name of the LORD.
در حضور قوم او نذرهای خود را به خداوند ادا خواهم کرد. 14
I will pay my vows to the LORD now in the presence of all his people.
جانهای مقدّسان خداوند نزد او عزیزند، پس او نخواهد گذاشت آنها از بین بروند. 15
Precious in the sight of the LORD [is] the death of his saints.
ای خداوند، من بندهٔ تو و پسر کنیز تو هستم. تو مرا از چنگ مرگ رها ساختی. 16
O LORD, truly I [am] thy servant; I [am] thy servant, the son of thy handmaid: thou hast loosed my bonds.
قربانی شکرگزاری را به حضورت تقدیم می‌کنم و نام تو را گرامی می‌دارم. 17
I will offer to thee the sacrifice of thanksgiving, and will call upon the name of the LORD.
در حضور تمام مردم اسرائیل و در خانهٔ تو که در اورشلیم است، نذرهای خود را ادا خواهم نمود. سپاس بر خداوند! 18
I will pay my vows to the LORD now in the presence of all his people,
19
In the courts of the LORD'S house, in the midst of thee, O Jerusalem. Praise ye the LORD.

< مزامیر 116 >