< مزامیر 116 >

خداوند را دوست می‌دارم زیرا ناله و فریاد مرا می‌شنود 1
I love the Lord, for he hears my voice, my pleas for mercy.
و به درخواست من گوش می‌دهد، پس تا آخر عمر، نزد او دعا خواهم کرد. 2
For he has inclined his ear to me: I will call upon him as long as I live.
خطر مرگ بر من سایه افکنده بود و مایوس و غمگین بودم، (Sheol h7585) 3
About me were snares of death, the anguish of Sheol was upon me: distress and sorrow were mine. (Sheol h7585)
سپس نام خداوند را خواندم و فریاد زدم: «آه ای خداوند، مرا نجات بده!» 4
Then I called on the name of the Lord: “I beseech you, O Lord, deliver me.”
او چه خوب و مهربان است! آری، خدای ما رحیم است. 5
Gracious and just is the Lord, compassionate is our God.
خداوند افراد ساده‌دل و فروتن را حفظ می‌کند. من با خطر روبرو بودم، ولی او مرا نجات داد. 6
The Lord preserves the simple; when I was drooping, he saved me.
ای جان من، آسوده باش، زیرا خداوند در حق من خوبی کرده است! 7
Be at peace, my heart, once more, for the Lord has been good to you.
او مرا از مرگ نجات داد و اشکهایم را پاک کرد و نگذاشت پایم بلغزد، 8
You have rescued me from death, my eyes from tears, my feet from stumbling.
تا بتوانم در این دنیا در حضور خداوند زیست کنم. 9
Before the Lord I will walk in the land of the living.
به تو ایمان داشتم، پس گفتم: «سخت پریشانم!» 10
I held fast my faith, though I said, “Ah me! I am sore afflicted,”
در اضطراب خود به تو فریاد برآوردم: «همه دروغ می‌گویند!» 11
though in my alarm I said, “Everyone is a liar.”
اما اینک در برابر همهٔ خوبی‌هایی که خداوند برای من کرده است، چه می‌توانم به او بدهم؟ 12
What shall I render the Lord for all his bounty to me?
پیالۀ نجات را بلند خواهم کرد و نام خداوند را که مرا نجات داده، سپاس خواهم گفت. 13
I will lift up the cup of salvation, and call on the name of the Lord.
در حضور قوم او نذرهای خود را به خداوند ادا خواهم کرد. 14
I will pay my vows to the Lord in the presence of all his people.
جانهای مقدّسان خداوند نزد او عزیزند، پس او نخواهد گذاشت آنها از بین بروند. 15
Grave in the eyes of the Lord is the death of his loyal and loved ones.
ای خداوند، من بندهٔ تو و پسر کنیز تو هستم. تو مرا از چنگ مرگ رها ساختی. 16
Ah, Lord! I am your servant, your servant, child of your handmaid. You have loosened my bonds.
قربانی شکرگزاری را به حضورت تقدیم می‌کنم و نام تو را گرامی می‌دارم. 17
I will offer to you a thank-offering, and call on the name of the Lord.
در حضور تمام مردم اسرائیل و در خانهٔ تو که در اورشلیم است، نذرهای خود را ادا خواهم نمود. سپاس بر خداوند! 18
I will pay my vows to the Lord in the presence of all his people,
19
in the courts of the house of the Lord, in the midst of you, O Jerusalem. Hallelujah.

< مزامیر 116 >