< مزامیر 116 >

خداوند را دوست می‌دارم زیرا ناله و فریاد مرا می‌شنود 1
It is lovely to me that the Lord heareth my voice, my supplications.
و به درخواست من گوش می‌دهد، پس تا آخر عمر، نزد او دعا خواهم کرد. 2
For he hath inclined his ear unto me: therefore throughout all my days will I call on him.
خطر مرگ بر من سایه افکنده بود و مایوس و غمگین بودم، (Sheol h7585) 3
The bands of death had compassed me, and the pangs of the nether world had overtaken me; I had met with distress and sorrow: (Sheol h7585)
سپس نام خداوند را خواندم و فریاد زدم: «آه ای خداوند، مرا نجات بده!» 4
I then called on the name of the Lord, I beseech thee, O Lord, release my soul.
او چه خوب و مهربان است! آری، خدای ما رحیم است. 5
Gracious is the Lord, and righteous; and our God is merciful.
خداوند افراد ساده‌دل و فروتن را حفظ می‌کند. من با خطر روبرو بودم، ولی او مرا نجات داد. 6
The Lord preserveth the simple: I was in misery, and he helped me.
ای جان من، آسوده باش، زیرا خداوند در حق من خوبی کرده است! 7
Return, O my soul, unto thy rest; for the Lord hath dealt bountifully with thee.
او مرا از مرگ نجات داد و اشکهایم را پاک کرد و نگذاشت پایم بلغزد، 8
For thou hast delivered my soul from death, my eyes from tears, my feet from falling.
تا بتوانم در این دنیا در حضور خداوند زیست کنم. 9
I will walk before the Lord in the land of life.
به تو ایمان داشتم، پس گفتم: «سخت پریشانم!» 10
I believe, therefore will I speak: I was greatly afflicted;
در اضطراب خود به تو فریاد برآوردم: «همه دروغ می‌گویند!» 11
I indeed said in my despondency, Every man is a liar.
اما اینک در برابر همهٔ خوبی‌هایی که خداوند برای من کرده است، چه می‌توانم به او بدهم؟ 12
What shall I give in return unto the Lord for all his bounties toward me?
پیالۀ نجات را بلند خواهم کرد و نام خداوند را که مرا نجات داده، سپاس خواهم گفت. 13
The cup of salvation will I lift up, and on the name of the Lord will I call.
در حضور قوم او نذرهای خود را به خداوند ادا خواهم کرد. 14
My vows will I pay unto the Lord, yea, in the presence of all his people.
جانهای مقدّسان خداوند نزد او عزیزند، پس او نخواهد گذاشت آنها از بین بروند. 15
Grievous in the eyes of the Lord is the death of his pious ones.
ای خداوند، من بندهٔ تو و پسر کنیز تو هستم. تو مرا از چنگ مرگ رها ساختی. 16
O Lord, truly am I thy servant, I am thy servant, —the son of thy handmaid: thou hast loosened my fetters.
قربانی شکرگزاری را به حضورت تقدیم می‌کنم و نام تو را گرامی می‌دارم. 17
Unto thee will I offer the sacrifice of thanksgiving, and on the name of the Lord will I call.
در حضور تمام مردم اسرائیل و در خانهٔ تو که در اورشلیم است، نذرهای خود را ادا خواهم نمود. سپاس بر خداوند! 18
My vows will I pay unto the Lord, yea, in the presence of all his people,
19
In the courts of the house of the Lord, in thy midst, O Jerusalem. Hallelujah.

< مزامیر 116 >