< مزامیر 116 >

خداوند را دوست می‌دارم زیرا ناله و فریاد مرا می‌شنود 1
I have loved, because the Lord will hear the voice of my prayer.
و به درخواست من گوش می‌دهد، پس تا آخر عمر، نزد او دعا خواهم کرد. 2
Because he hath inclined his ear unto me: and in my days I will call upon him.
خطر مرگ بر من سایه افکنده بود و مایوس و غمگین بودم، (Sheol h7585) 3
The sorrows of death have encompassed me: and the perils of hell have found me. I met with trouble and sorrow: (Sheol h7585)
سپس نام خداوند را خواندم و فریاد زدم: «آه ای خداوند، مرا نجات بده!» 4
And I called upon the name of the Lord. O Lord, deliver my soul.
او چه خوب و مهربان است! آری، خدای ما رحیم است. 5
The Lord is merciful and just, and our God sheweth mercy.
خداوند افراد ساده‌دل و فروتن را حفظ می‌کند. من با خطر روبرو بودم، ولی او مرا نجات داد. 6
The Lord is the keeper of little ones: I was little and he delivered me.
ای جان من، آسوده باش، زیرا خداوند در حق من خوبی کرده است! 7
Turn, O my soul, into thy rest: for the Lord hath been bountiful to thee.
او مرا از مرگ نجات داد و اشکهایم را پاک کرد و نگذاشت پایم بلغزد، 8
For he hath delivered my soul from death: my eyes from tears, my feet from falling.
تا بتوانم در این دنیا در حضور خداوند زیست کنم. 9
I will please the Lord in the land of the living.
به تو ایمان داشتم، پس گفتم: «سخت پریشانم!» 10
I have believed, therefore have I spoken; but I have been humbled exceedingly.
در اضطراب خود به تو فریاد برآوردم: «همه دروغ می‌گویند!» 11
I said in my excess: Every man is a liar.
اما اینک در برابر همهٔ خوبی‌هایی که خداوند برای من کرده است، چه می‌توانم به او بدهم؟ 12
What shall I render to the Lord, for all the things he hath rendered unto me?
پیالۀ نجات را بلند خواهم کرد و نام خداوند را که مرا نجات داده، سپاس خواهم گفت. 13
I will take the chalice of salvation; and I will call upon the name of the Lord.
در حضور قوم او نذرهای خود را به خداوند ادا خواهم کرد. 14
I will pay my vows to the Lord before all his people:
جانهای مقدّسان خداوند نزد او عزیزند، پس او نخواهد گذاشت آنها از بین بروند. 15
Precious in the sight of the Lord is the death of his saints.
ای خداوند، من بندهٔ تو و پسر کنیز تو هستم. تو مرا از چنگ مرگ رها ساختی. 16
O Lord, for I am thy servant: I am thy servant, and the son of thy handmaid. Thou hast broken my bonds:
قربانی شکرگزاری را به حضورت تقدیم می‌کنم و نام تو را گرامی می‌دارم. 17
I will sacrifice to thee the sacrifice of praise, and I will call upon the name of the Lord.
در حضور تمام مردم اسرائیل و در خانهٔ تو که در اورشلیم است، نذرهای خود را ادا خواهم نمود. سپاس بر خداوند! 18
I will pay my vows to the Lord in the sight of all his people:
19
In the courts of the house of the Lord, in the midst of thee, O Jerusalem.

< مزامیر 116 >