مزامیر 115

1 ما را نه، ای خداوند، ما را نه، بلکه نام خود را جلال بده، به خاطر محبت و وفاداریت.

Icke oss, Herre, icke oss, utan dino Namne, gif ärona, för dina nåde och sannings skull.

2 چرا مردم خدانشناس از ما بپرسند: «خدای شما کجاست؟»

Hvi skulle Hedningarna säga: Hvar är nu deras Gud?

3 خدای ما در آسمانهاست و آنچه را که اراده فرماید انجام می‌دهد.

Men vår Gud är i himmelen; han kan göra hvad han vill.

4 اما خدایان آنها، بتهای طلا و نقره می‌باشند که با دستهای انسان ساخته شده‌اند.

Men deras afgudar äro silfver och guld, med menniskors händer gjorde.

5 بتهایشان دهان دارند ولی حرف نمی‌زنند. چشم دارند اما نمی‌بینند.

De hafva mun, och tala intet; de hafva ögon, och se intet.

6 گوش دارند ولی نمی‌شنوند. بینی دارند، اما نمی‌بویند.

De hafva öron, och höra intet; de hafva näso, och lukta intet.

7 دست دارند، ولی لمس نمی‌کنند. پا دارند اما راه نمی‌روند. از گلویشان صدایی بیرون نمی‌آید.

De hafva händer, och taga intet; fötter hafva de, och gå intet; och tala intet genom deras hals.

8 همه کسانی که این بتها را می‌سازند و آنها را پرستش می‌کنند مانند بتهایشان هستند.

De som sådana göra, äro likaså, alle de som hoppas uppå dem.

9 ای قوم اسرائیل، بر خداوند توکل کنید، زیرا او مددکار و سپرِ محافظ شماست.

Men Israel hoppes uppå Herran; han är deras hjelp och sköld.

10 ای کاهنان نسل هارون، بر خداوند توکل کنید، زیرا او مددکار و سپرِ محافظ شماست.

Aarons hus hoppes uppå Herran; han är deras hjelp och sköld.

11 ای خداترسان بر خداوند توکل کنید، زیرا او مددکار و سپرِ محافظ شماست.

De der Herran frukta, hoppes ock uppå Herran; han är deras hjelp och sköld.

12 خداوند همیشه به فکر ماست و ما را برکت می‌دهد. او مردم اسرائیل و کاهنان نسل هارون را برکت می‌دهد.

Herren tänker uppå oss, och välsignar oss; han välsignar Israels hus, han välsignar Aarons hus.

13 خداوند همهٔ کسانی را که او را گرامی می‌دارند، از کوچک و بزرگ، برکت می‌دهد.

Han välsignar dem som frukta Herran, både små och stora.

14 خداوند شما و فرزندانتان را به فراوانی برکت دهد.

Herren välsigne eder, ju mer och mer, eder och edor barn.

15 او که آسمانها و زمین را آفرید، شما را برکت دهد.

I ären Herrans välsignade, den himmel och jord gjort hafver.

16 آسمانها از آن خداوند می‌باشند، ولی او زمین را به انسان بخشید.

Himmelen allt omkring är Herrans; men jordena hafver han gifvit menniskors barnom.

17 مردگان و آنانی که به عالم خاموشی می‌روند، خداوند را ستایش نمی‌کنند.

De döde kunna dig, Herre, intet lofva; ej heller de som nederfara i det stilla;

18 اما ما زندگان، خداوند را از حال تا ابد ستایش خواهیم کرد. سپاس بر خداوند!

Utan vi lofve Herran, ifrå nu och i evighet. Halleluja.