< مزامیر 115 >

ما را نه، ای خداوند، ما را نه، بلکه نام خود را جلال بده، به خاطر محبت و وفاداریت. 1
Não a nós, Senhor, não a nós, mas ao teu nome dá gloria, por amor da tua benignidade e da tua verdade.
چرا مردم خدانشناس از ما بپرسند: «خدای شما کجاست؟» 2
Porque dirão as nações: Onde está o seu Deus?
خدای ما در آسمانهاست و آنچه را که اراده فرماید انجام می‌دهد. 3
Porém o nosso Deus está nos céus: fez tudo o que lhe aprouve.
اما خدایان آنها، بتهای طلا و نقره می‌باشند که با دستهای انسان ساخته شده‌اند. 4
Os idolos d'elles são prata e oiro, obra das mãos dos homens.
بتهایشان دهان دارند ولی حرف نمی‌زنند. چشم دارند اما نمی‌بینند. 5
Teem bocca mas não fallam: olhos teem, mas não vêem:
گوش دارند ولی نمی‌شنوند. بینی دارند، اما نمی‌بویند. 6
Teem ouvidos, mas não ouvem; narizes teem, mas não cheiram:
دست دارند، ولی لمس نمی‌کنند. پا دارند اما راه نمی‌روند. از گلویشان صدایی بیرون نمی‌آید. 7
Teem mãos, mas não apalpam; pés teem, mas não andam; nem som algum sae da sua garganta.
همه کسانی که این بتها را می‌سازند و آنها را پرستش می‌کنند مانند بتهایشان هستند. 8
A elles se tornem similhantes os que os fazem, assim como todos os que n'elles confiam.
ای قوم اسرائیل، بر خداوند توکل کنید، زیرا او مددکار و سپرِ محافظ شماست. 9
Israel, confia no Senhor: elle é o seu auxilio e o seu escudo.
ای کاهنان نسل هارون، بر خداوند توکل کنید، زیرا او مددکار و سپرِ محافظ شماست. 10
Casa de Aarão, confia no Senhor: elle é o seu auxilio e o seu escudo.
ای خداترسان بر خداوند توکل کنید، زیرا او مددکار و سپرِ محافظ شماست. 11
Vós, os que temeis ao Senhor, confiae no Senhor: elle é o seu auxilio e o seu escudo.
خداوند همیشه به فکر ماست و ما را برکت می‌دهد. او مردم اسرائیل و کاهنان نسل هارون را برکت می‌دهد. 12
O Senhor se lembrou de nós; elle nos abençoará; abençoará a casa d'Israel; abençoará a casa d'Aarão.
خداوند همهٔ کسانی را که او را گرامی می‌دارند، از کوچک و بزرگ، برکت می‌دهد. 13
Abençoará os que temem ao Senhor, tanto pequenos como grandes.
خداوند شما و فرزندانتان را به فراوانی برکت دهد. 14
O Senhor vos augmentará cada vez mais, a vós e a vossos filhos.
او که آسمانها و زمین را آفرید، شما را برکت دهد. 15
Sois bemditos do Senhor que fez os céus e a terra.
آسمانها از آن خداوند می‌باشند، ولی او زمین را به انسان بخشید. 16
Os céus são os céus do Senhor; mas a terra a deu aos filhos dos homens.
مردگان و آنانی که به عالم خاموشی می‌روند، خداوند را ستایش نمی‌کنند. 17
Os mortos não louvam ao Senhor, nem os que descem ao silencio.
اما ما زندگان، خداوند را از حال تا ابد ستایش خواهیم کرد. سپاس بر خداوند! 18
Mas nós bemdiremos ao Senhor, desde agora e para sempre. Louvae ao Senhor.

< مزامیر 115 >