< مزامیر 115 >

ما را نه، ای خداوند، ما را نه، بلکه نام خود را جلال بده، به خاطر محبت و وفاداریت. 1
Ne mums, ak Kungs! ne mums, bet Savam vārdam dod godu, pēc Savas žēlastības un patiesības.
چرا مردم خدانشناس از ما بپرسند: «خدای شما کجاست؟» 2
Kāpēc pagāniem būs sacīt: kur nu ir viņu Dievs?
خدای ما در آسمانهاست و آنچه را که اراده فرماید انجام می‌دهد. 3
Bet mūsu Dievs ir debesīs; visu, ko Viņš grib, to Viņš dara.
اما خدایان آنها، بتهای طلا و نقره می‌باشند که با دستهای انسان ساخته شده‌اند. 4
Viņu dievekļi ir sudrabs un zelts, cilvēku roku darbs.
بتهایشان دهان دارند ولی حرف نمی‌زنند. چشم دارند اما نمی‌بینند. 5
Tiem ir mute, bet tie nerunā, tiem ir acis, bet tie neredz;
گوش دارند ولی نمی‌شنوند. بینی دارند، اما نمی‌بویند. 6
Tiem ir ausis un tie nedzird, tiem ir deguns un tie neož;
دست دارند، ولی لمس نمی‌کنند. پا دارند اما راه نمی‌روند. از گلویشان صدایی بیرون نمی‌آید. 7
Rokas tiem ir, bet tie netausta; tiem ir kājas, bet tie nestaigā; tie nerunā ar savu rīkli.
همه کسانی که این بتها را می‌سازند و آنها را پرستش می‌کنند مانند بتهایشان هستند. 8
Kas tos taisa, ir tādi pat kā viņi, tādi pat visi, kas uz tiem paļaujas.
ای قوم اسرائیل، بر خداوند توکل کنید، زیرا او مددکار و سپرِ محافظ شماست. 9
Israēl, cerē uz To Kungu! Viņš tiem ir palīgs un priekšturamās bruņas.
ای کاهنان نسل هارون، بر خداوند توکل کنید، زیرا او مددکار و سپرِ محافظ شماست. 10
Ārona nams, cerē uz To Kungu! Viņš tiem ir palīgs un priekšturamās bruņas.
ای خداترسان بر خداوند توکل کنید، زیرا او مددکار و سپرِ محافظ شماست. 11
Jūs visi, kas To Kungu bīstaties, cerējiet uz To Kungu! Viņš tiem ir palīgs un priekšturamās bruņas.
خداوند همیشه به فکر ماست و ما را برکت می‌دهد. او مردم اسرائیل و کاهنان نسل هارون را برکت می‌دهد. 12
Tas Kungs mūs piemin un mūs svētī; Viņš svētīs Israēla namu, Viņš svētīs Ārona namu.
خداوند همهٔ کسانی را که او را گرامی می‌دارند، از کوچک و بزرگ، برکت می‌دهد. 13
Viņš tos svētīs, kas To Kungu bīstas, ir mazus, ir lielus.
خداوند شما و فرزندانتان را به فراوانی برکت دهد. 14
Tas Kungs lai jūs vairo, jūs un jūsu bērnus.
او که آسمانها و زمین را آفرید، شما را برکت دهد. 15
Jūs esat Tā Kunga svētītie; Viņš radījis debesis un zemi.
آسمانها از آن خداوند می‌باشند، ولی او زمین را به انسان بخشید. 16
Debesu debesis Tam Kungam pieder, bet zemi Viņš devis cilvēku bērniem.
مردگان و آنانی که به عالم خاموشی می‌روند، خداوند را ستایش نمی‌کنند. 17
Nomirušie To Kungu neslavēs nedz tie, kas nogrimuši klusumā.
اما ما زندگان، خداوند را از حال تا ابد ستایش خواهیم کرد. سپاس بر خداوند! 18
Bet mēs gribam slavēt To Kungu, no šī laika mūžīgi. Alleluja!

< مزامیر 115 >