< مزامیر 115 >

ما را نه، ای خداوند، ما را نه، بلکه نام خود را جلال بده، به خاطر محبت و وفاداریت. 1
Bukan kami, ya TUHAN, bukan kami, tapi Engkau saja harus dipuji, sebab Engkau setia dan tetap mengasihi.
چرا مردم خدانشناس از ما بپرسند: «خدای شما کجاست؟» 2
Mengapa bangsa-bangsa harus berkata, "Di mana Allah mereka?"
خدای ما در آسمانهاست و آنچه را که اراده فرماید انجام می‌دهد. 3
Allah kita ada di surga, Ia melakukan apa yang dikehendaki-Nya.
اما خدایان آنها، بتهای طلا و نقره می‌باشند که با دستهای انسان ساخته شده‌اند. 4
Berhala mereka dari emas dan perak, buatan tangan manusia.
بتهایشان دهان دارند ولی حرف نمی‌زنند. چشم دارند اما نمی‌بینند. 5
Mereka mempunyai mulut, tetapi tak dapat berbicara, mempunyai mata, tetapi tak dapat melihat.
گوش دارند ولی نمی‌شنوند. بینی دارند، اما نمی‌بویند. 6
Mereka mempunyai telinga, tetapi tak dapat mendengar, mempunyai hidung, tetapi tak dapat mencium.
دست دارند، ولی لمس نمی‌کنند. پا دارند اما راه نمی‌روند. از گلویشان صدایی بیرون نمی‌آید. 7
Mereka mempunyai tangan, tetapi tak dapat meraba, mempunyai kaki, tetapi tak dapat berjalan, dan tak ada suara yang keluar dari kerongkongannya.
همه کسانی که این بتها را می‌سازند و آنها را پرستش می‌کنند مانند بتهایشان هستند. 8
Semoga begitulah nasib orang-orang yang membuatnya, dan semua orang yang percaya kepadanya.
ای قوم اسرائیل، بر خداوند توکل کنید، زیرا او مددکار و سپرِ محافظ شماست. 9
Hai Israel, berharaplah kepada TUHAN, Dialah yang menolong dan melindungi kamu.
ای کاهنان نسل هارون، بر خداوند توکل کنید، زیرا او مددکار و سپرِ محافظ شماست. 10
Hai para imam, berharaplah kepada TUHAN, Dialah yang menolong dan melindungi kamu.
ای خداترسان بر خداوند توکل کنید، زیرا او مددکار و سپرِ محافظ شماست. 11
Hai semua orang takwa, berharaplah kepada TUHAN, Dialah yang menolong dan melindungi kamu.
خداوند همیشه به فکر ماست و ما را برکت می‌دهد. او مردم اسرائیل و کاهنان نسل هارون را برکت می‌دهد. 12
TUHAN ingat kepada kita dan akan memberkati kita, Ia akan memberkati umat Israel dan semua imam keturunan Harun.
خداوند همهٔ کسانی را که او را گرامی می‌دارند، از کوچک و بزرگ، برکت می‌دهد. 13
Ia akan memberkati orang-orang yang takwa, baik kecil maupun besar.
خداوند شما و فرزندانتان را به فراوانی برکت دهد. 14
Semoga TUHAN menganugerahkan banyak anak, kepada kamu dan keturunanmu.
او که آسمانها و زمین را آفرید، شما را برکت دهد. 15
Semoga kamu diberkati TUHAN, pencipta langit dan bumi!
آسمانها از آن خداوند می‌باشند، ولی او زمین را به انسان بخشید. 16
Langit adalah milik TUHAN saja, tetapi bumi diberikan-Nya kepada manusia.
مردگان و آنانی که به عالم خاموشی می‌روند، خداوند را ستایش نمی‌کنند. 17
TUHAN tidak dipuji oleh orang mati, oleh orang yang sudah turun ke tempat yang sunyi.
اما ما زندگان، خداوند را از حال تا ابد ستایش خواهیم کرد. سپاس بر خداوند! 18
Tetapi kita yang hidup bersyukur kepada-Nya, sekarang dan sampai selama-lamanya. Pujilah TUHAN!

< مزامیر 115 >