< مزامیر 115 >

ما را نه، ای خداوند، ما را نه، بلکه نام خود را جلال بده، به خاطر محبت و وفاداریت. 1
Nicht uns, o HERR, nicht uns, nein, deinem Namen schaffe Ehre um deiner Gnade, um deiner Treue willen!
چرا مردم خدانشناس از ما بپرسند: «خدای شما کجاست؟» 2
Warum sollen die Heiden sagen: »Wo ist denn ihr Gott?«
خدای ما در آسمانهاست و آنچه را که اراده فرماید انجام می‌دهد. 3
Unser Gott ist ja im Himmel: alles, was ihm gefällt, vollführt er.
اما خدایان آنها، بتهای طلا و نقره می‌باشند که با دستهای انسان ساخته شده‌اند. 4
Ihre Götzen sind Silber und Gold, Machwerk von Menschenhänden.
بتهایشان دهان دارند ولی حرف نمی‌زنند. چشم دارند اما نمی‌بینند. 5
Sie haben einen Mund und können nicht reden, haben Augen und sehen nicht;
گوش دارند ولی نمی‌شنوند. بینی دارند، اما نمی‌بویند. 6
sie haben Ohren und können nicht hören, haben eine Nase und riechen nicht;
دست دارند، ولی لمس نمی‌کنند. پا دارند اما راه نمی‌روند. از گلویشان صدایی بیرون نمی‌آید. 7
mit ihren Händen können sie nicht greifen, mit ihren Füßen nicht gehen; kein Laut dringt aus ihrer Kehle.
همه کسانی که این بتها را می‌سازند و آنها را پرستش می‌کنند مانند بتهایشان هستند. 8
Ihnen gleich sind ihre Verfertiger, jeder, der auf sie vertraut.
ای قوم اسرائیل، بر خداوند توکل کنید، زیرا او مددکار و سپرِ محافظ شماست. 9
Du, Israel, vertraue auf den HERRN! – Ihre Hilfe und ihr Schild ist er.
ای کاهنان نسل هارون، بر خداوند توکل کنید، زیرا او مددکار و سپرِ محافظ شماست. 10
Ihr vom Hause Aarons, vertraut auf den HERRN! – Ihre Hilfe und ihr Schild ist er.
ای خداترسان بر خداوند توکل کنید، زیرا او مددکار و سپرِ محافظ شماست. 11
Ihr, die ihr fürchtet den HERRN, vertraut auf den HERRN! – Ihre Hilfe und ihr Schild ist er.
خداوند همیشه به فکر ماست و ما را برکت می‌دهد. او مردم اسرائیل و کاهنان نسل هارون را برکت می‌دهد. 12
Der HERR hat unser gedacht: er wird segnen, segnen das Haus Israels, segnen das Haus Aarons;
خداوند همهٔ کسانی را که او را گرامی می‌دارند، از کوچک و بزرگ، برکت می‌دهد. 13
er wird segnen, die den HERRN fürchten, die Kleinen samt den Großen.
خداوند شما و فرزندانتان را به فراوانی برکت دهد. 14
Der HERR wolle euch mehren, euch selbst und eure Kinder!
او که آسمانها و زمین را آفرید، شما را برکت دهد. 15
Gesegnet seid ihr vom HERRN, der Himmel und Erde geschaffen!
آسمانها از آن خداوند می‌باشند، ولی او زمین را به انسان بخشید. 16
Der Himmel ist der Himmel des Allherrn, die Erde aber hat er den Menschen gegeben.
مردگان و آنانی که به عالم خاموشی می‌روند، خداوند را ستایش نمی‌کنند. 17
Nicht die Toten preisen den HERRN und keiner, der ins stille Land gefahren.
اما ما زندگان، خداوند را از حال تا ابد ستایش خواهیم کرد. سپاس بر خداوند! 18
Doch wir, wir preisen den HERRN von nun an bis in Ewigkeit. Halleluja!

< مزامیر 115 >