مزامیر 115

1 ما را نه، ای خداوند، ما را نه، بلکه نام خود را جلال بده، به خاطر محبت و وفاداریت.

Nicht uns, Jahwe, nicht uns, sondern deinem Namen gieb Ehre, um deiner Gnade, um deiner Treue willen!

2 چرا مردم خدانشناس از ما بپرسند: «خدای شما کجاست؟»

Warum sollen die Heiden sagen: “Wo ist doch ihr Gott?”

3 خدای ما در آسمانهاست و آنچه را که اراده فرماید انجام می‌دهد.

Ist doch unser Gott im Himmel: alles, was ihm beliebte, hat er gethan.

4 اما خدایان آنها، بتهای طلا و نقره می‌باشند که با دستهای انسان ساخته شده‌اند.

Ihre Götzen sind Silber und Gold, ein Werk von Menschenhänden.

5 بتهایشان دهان دارند ولی حرف نمی‌زنند. چشم دارند اما نمی‌بینند.

Sie haben einen Mund und reden nicht; sie haben Augen und sehen nicht.

6 گوش دارند ولی نمی‌شنوند. بینی دارند، اما نمی‌بویند.

Sie haben Ohren und hören nicht; sie haben eine Nase und riechen nicht.

7 دست دارند، ولی لمس نمی‌کنند. پا دارند اما راه نمی‌روند. از گلویشان صدایی بیرون نمی‌آید.

Hände haben sie und tasten nicht, Füße haben sie und gehen nicht; sie sprechen nicht mit ihrer Kehle.

8 همه کسانی که این بتها را می‌سازند و آنها را پرستش می‌کنند مانند بتهایشان هستند.

Ihnen gleich werden die, die sie verfertigen, jeder, der auf sie vertraut.

9 ای قوم اسرائیل، بر خداوند توکل کنید، زیرا او مددکار و سپرِ محافظ شماست.

Israel, vertraue auf Jahwe - er ist ihre Hilfe und ihr Schild!

10 ای کاهنان نسل هارون، بر خداوند توکل کنید، زیرا او مددکار و سپرِ محافظ شماست.

Ihr vom Hause Aarons, vertraut auf Jahwe - er ist ihre Hilfe und ihr Schild!

11 ای خداترسان بر خداوند توکل کنید، زیرا او مددکار و سپرِ محافظ شماست.

Die ihr Jahwe fürchtet, vertraut auf Jahwe - er ist ihre Hilfe und ihr Schild!

12 خداوند همیشه به فکر ماست و ما را برکت می‌دهد. او مردم اسرائیل و کاهنان نسل هارون را برکت می‌دهد.

Jahwe hat unser gedacht: er wird segnen, wird segnen das Haus Israel, segnen das Haus Aarons.

13 خداوند همهٔ کسانی را که او را گرامی می‌دارند، از کوچک و بزرگ، برکت می‌دهد.

Er wird segnen, die Jahwe fürchten, die Kleinen samt den Großen.

14 خداوند شما و فرزندانتان را به فراوانی برکت دهد.

Jahwe wolle zu euch hinzuthun, zu euch und zu euren Kindern.

15 او که آسمانها و زمین را آفرید، شما را برکت دهد.

Gesegnet seid ihr von Jahwe, der Himmel und Erde gemacht hat.

16 آسمانها از آن خداوند می‌باشند، ولی او زمین را به انسان بخشید.

Der Himmel ist Himmel Jahwes, aber die Erde hat er den Menschen gegeben.

17 مردگان و آنانی که به عالم خاموشی می‌روند، خداوند را ستایش نمی‌کنند.

Nicht die Toten rühmen Jahwe, noch einer von denen, die in die Stille hinabgefahren:

18 اما ما زندگان، خداوند را از حال تا ابد ستایش خواهیم کرد. سپاس بر خداوند!

aber wir preisen Jah, von nun an bis in Ewigkeit. Rühmet Jah!