< مزامیر 115 >

ما را نه، ای خداوند، ما را نه، بلکه نام خود را جلال بده، به خاطر محبت و وفاداریت. 1
Älä meille, Herra, älä meille, vaan omalle nimellesi anna kunnia armosi ja totuutesi tähden.
چرا مردم خدانشناس از ما بپرسند: «خدای شما کجاست؟» 2
Miksi pakanat saisivat sanoa: "Missä on heidän Jumalansa?"
خدای ما در آسمانهاست و آنچه را که اراده فرماید انجام می‌دهد. 3
Meidän Jumalamme on taivaissa; mitä ikinä hän tahtoo, sen hän tekee.
اما خدایان آنها، بتهای طلا و نقره می‌باشند که با دستهای انسان ساخته شده‌اند. 4
Mutta heidän epäjumalansa ovat hopeata ja kultaa, ihmiskätten tekoa.
بتهایشان دهان دارند ولی حرف نمی‌زنند. چشم دارند اما نمی‌بینند. 5
Niillä on suu, mutta eivät ne puhu, niillä on silmät, mutta eivät näe.
گوش دارند ولی نمی‌شنوند. بینی دارند، اما نمی‌بویند. 6
Niillä on korvat, mutta eivät kuule, niillä on nenä, mutta eivät hajua tunne.
دست دارند، ولی لمس نمی‌کنند. پا دارند اما راه نمی‌روند. از گلویشان صدایی بیرون نمی‌آید. 7
Niiden kädet eivät koske, niiden jalat eivät astu, ei tule ääntä niiden kurkusta.
همه کسانی که این بتها را می‌سازند و آنها را پرستش می‌کنند مانند بتهایشان هستند. 8
Niiden kaltaisia ovat niiden tekijät ja kaikki, jotka turvaavat niihin.
ای قوم اسرائیل، بر خداوند توکل کنید، زیرا او مددکار و سپرِ محافظ شماست. 9
Israel, turvaa Herraan-hän on heidän apunsa ja kilpensä.
ای کاهنان نسل هارون، بر خداوند توکل کنید، زیرا او مددکار و سپرِ محافظ شماست. 10
Te, Aaronin suku, turvatkaa Herraan-hän on heidän apunsa ja kilpensä.
ای خداترسان بر خداوند توکل کنید، زیرا او مددکار و سپرِ محافظ شماست. 11
Te, Herraa pelkääväiset, turvatkaa Herraan-hän on heidän apunsa ja kilpensä.
خداوند همیشه به فکر ماست و ما را برکت می‌دهد. او مردم اسرائیل و کاهنان نسل هارون را برکت می‌دهد. 12
Herra muistaa meitä ja siunaa, hän siunaa Israelin sukua, hän siunaa Aaronin sukua,
خداوند همهٔ کسانی را که او را گرامی می‌دارند، از کوچک و بزرگ، برکت می‌دهد. 13
hän siunaa niitä, jotka Herraa pelkäävät, niin pieniä kuin suuriakin.
خداوند شما و فرزندانتان را به فراوانی برکت دهد. 14
Herra lisätköön teitä, sekä teitä että teidän lapsianne.
او که آسمانها و زمین را آفرید، شما را برکت دهد. 15
Te olette Herran siunatut, hänen, joka on tehnyt taivaan ja maan.
آسمانها از آن خداوند می‌باشند، ولی او زمین را به انسان بخشید. 16
Taivas on Herran taivas, mutta maan hän on antanut ihmisten lapsille.
مردگان و آنانی که به عالم خاموشی می‌روند، خداوند را ستایش نمی‌کنند. 17
Eivät kuolleet ylistä Herraa, ei kukaan hiljaisuuteen astuneista.
اما ما زندگان، خداوند را از حال تا ابد ستایش خواهیم کرد. سپاس بر خداوند! 18
Mutta me, me kiitämme Herraa, nyt ja iankaikkisesti. Halleluja!

< مزامیر 115 >