< مزامیر 115 >

ما را نه، ای خداوند، ما را نه، بلکه نام خود را جلال بده، به خاطر محبت و وفاداریت. 1
Ei meille, Herra, ei meille, vaan sinun nimelles anna kunnia, sinun armos ja totuutes tähden.
چرا مردم خدانشناس از ما بپرسند: «خدای شما کجاست؟» 2
Miksi pakanat sanovat: kussa on nyt heidän Jumalansa?
خدای ما در آسمانهاست و آنچه را که اراده فرماید انجام می‌دهد. 3
Mutta meidän Jumalamme on taivaissa: mitä ikänä hän tahtoo, sen hän tekee.
اما خدایان آنها، بتهای طلا و نقره می‌باشند که با دستهای انسان ساخته شده‌اند. 4
Vaan heidän epäjumalansa ovat hopia ja kulta, ihmisten käsillä tehdyt.
بتهایشان دهان دارند ولی حرف نمی‌زنند. چشم دارند اما نمی‌بینند. 5
Heillä on suu, ja ei puhu: heillä ovat silmät, ja ei näe.
گوش دارند ولی نمی‌شنوند. بینی دارند، اما نمی‌بویند. 6
Heillä ovat korvat, ja ei kuule: heillä ovat sieraimet, ja ei haista.
دست دارند، ولی لمس نمی‌کنند. پا دارند اما راه نمی‌روند. از گلویشان صدایی بیرون نمی‌آید. 7
Heillä ovat kädet, ja ei rupee: heillä ovat jalat, ja ei käy; ja ei puhu kurkustansa.
همه کسانی که این بتها را می‌سازند و آنها را پرستش می‌کنند مانند بتهایشان هستند. 8
Jotka niitä tekevät, ovat niiden kaltaiset, ja kaikki, jotka heihin uskaltavat.
ای قوم اسرائیل، بر خداوند توکل کنید، زیرا او مددکار و سپرِ محافظ شماست. 9
Mutta Israel toivokaan Herran päälle: hän on heidän apunsa ja heidän kilpensä.
ای کاهنان نسل هارون، بر خداوند توکل کنید، زیرا او مددکار و سپرِ محافظ شماست. 10
Aaronin huone toivokaan Herran päälle: hän on heidän apunsa ja heidän kilpensä.
ای خداترسان بر خداوند توکل کنید، زیرا او مددکار و سپرِ محافظ شماست. 11
Jotka Herraa pelkäävät, toivokaan myös Herran päälle: hän on heidän apunsa ja heidän kilpensä.
خداوند همیشه به فکر ماست و ما را برکت می‌دهد. او مردم اسرائیل و کاهنان نسل هارون را برکت می‌دهد. 12
Herra muistaa meitä ja siunaa meitä: hän siunaa Israelin huoneen, hän siunaa Aaronin huoneen.
خداوند همهٔ کسانی را که او را گرامی می‌دارند، از کوچک و بزرگ، برکت می‌دهد. 13
Hän siunaa ne, jotka Herraa pelkäävät, sekä pienet että suuret.
خداوند شما و فرزندانتان را به فراوانی برکت دهد. 14
Herra siunatkoon teitä enemmin ja enemmin, teitä ja teidän lapsianne.
او که آسمانها و زمین را آفرید، شما را برکت دهد. 15
Te olette Herran siunatut, joka taivaat ja maan on tehnyt.
آسمانها از آن خداوند می‌باشند، ولی او زمین را به انسان بخشید. 16
Taivasten taivaat ovat Herran; mutta maan on hän ihmisten lapsille antanut.
مردگان و آنانی که به عالم خاموشی می‌روند، خداوند را ستایش نمی‌کنند. 17
Kuolleet ei taida Herraa kiittää, eikä ne, jotka menevät alas hiljaisuuteen.
اما ما زندگان، خداوند را از حال تا ابد ستایش خواهیم کرد. سپاس بر خداوند! 18
Mutta me kiitämme Herraa, hamasta nyt ja ijankaikkiseen, Halleluja!

< مزامیر 115 >