< مزامیر 115 >

ما را نه، ای خداوند، ما را نه، بلکه نام خود را جلال بده، به خاطر محبت و وفاداریت. 1
Not to us, O Lord, not to us, but to your name give glory, because of your mercy and your truth;
چرا مردم خدانشناس از ما بپرسند: «خدای شما کجاست؟» 2
lest at any time the nations should say, Where is their God?
خدای ما در آسمانهاست و آنچه را که اراده فرماید انجام می‌دهد. 3
But our God has done in heaven and on earth, whatever he has pleased.
اما خدایان آنها، بتهای طلا و نقره می‌باشند که با دستهای انسان ساخته شده‌اند. 4
The idols of the nations are silver and gold, the works of men's hands.
بتهایشان دهان دارند ولی حرف نمی‌زنند. چشم دارند اما نمی‌بینند. 5
They have a mouth, but they can’t speak; they have eyes, but they can’t see:
گوش دارند ولی نمی‌شنوند. بینی دارند، اما نمی‌بویند. 6
they have ears, but they can’t hear; they have noses, but they can’t smell;
دست دارند، ولی لمس نمی‌کنند. پا دارند اما راه نمی‌روند. از گلویشان صدایی بیرون نمی‌آید. 7
they have hands, but they can’t handle; they have feet, but they can’t walk: they can’t speak through their throat.
همه کسانی که این بتها را می‌سازند و آنها را پرستش می‌کنند مانند بتهایشان هستند. 8
Let those that make them become like to them, and all who trust in them.
ای قوم اسرائیل، بر خداوند توکل کنید، زیرا او مددکار و سپرِ محافظ شماست. 9
The house of Israel trusts in the Lord: he is their helper and defender.
ای کاهنان نسل هارون، بر خداوند توکل کنید، زیرا او مددکار و سپرِ محافظ شماست. 10
The house of Aaron trusts in the Lord: he is their helper and defender.
ای خداترسان بر خداوند توکل کنید، زیرا او مددکار و سپرِ محافظ شماست. 11
They that fear the Lord trust in the Lord: he is their helper and defender.
خداوند همیشه به فکر ماست و ما را برکت می‌دهد. او مردم اسرائیل و کاهنان نسل هارون را برکت می‌دهد. 12
The Lord has remembered us, and blessed us: he has blessed the house of Israel, he has blessed the house of Aaron.
خداوند همهٔ کسانی را که او را گرامی می‌دارند، از کوچک و بزرگ، برکت می‌دهد. 13
He has blessed them that fear the Lord, both small and great.
خداوند شما و فرزندانتان را به فراوانی برکت دهد. 14
The Lord add [blessings] to you and to your children.
او که آسمانها و زمین را آفرید، شما را برکت دهد. 15
Blessed are you of the Lord, who made the heaven and the earth.
آسمانها از آن خداوند می‌باشند، ولی او زمین را به انسان بخشید. 16
The heaven of heavens [belongs] to the Lord: but he has given the earth to the sons of men.
مردگان و آنانی که به عالم خاموشی می‌روند، خداوند را ستایش نمی‌کنند. 17
The dead shall not praise you, O Lord, nor any that go down to Hades.
اما ما زندگان، خداوند را از حال تا ابد ستایش خواهیم کرد. سپاس بر خداوند! 18
But we, the living, will bless the Lord, from henceforth and for ever.

< مزامیر 115 >