< مزامیر 115 >

ما را نه، ای خداوند، ما را نه، بلکه نام خود را جلال بده، به خاطر محبت و وفاداریت. 1
Not unto us, O LORD, not unto us, but unto thy name give glory, for thy mercy, [and] for thy truth’s sake.
چرا مردم خدانشناس از ما بپرسند: «خدای شما کجاست؟» 2
Wherefore should the heathen say, Where [is] now their God?
خدای ما در آسمانهاست و آنچه را که اراده فرماید انجام می‌دهد. 3
But our God [is] in the heavens: he hath done whatsoever he hath pleased.
اما خدایان آنها، بتهای طلا و نقره می‌باشند که با دستهای انسان ساخته شده‌اند. 4
Their idols [are] silver and gold, the work of men’s hands.
بتهایشان دهان دارند ولی حرف نمی‌زنند. چشم دارند اما نمی‌بینند. 5
They have mouths, but they speak not: eyes have they, but they see not:
گوش دارند ولی نمی‌شنوند. بینی دارند، اما نمی‌بویند. 6
They have ears, but they hear not: noses have they, but they smell not:
دست دارند، ولی لمس نمی‌کنند. پا دارند اما راه نمی‌روند. از گلویشان صدایی بیرون نمی‌آید. 7
They have hands, but they handle not: feet have they, but they walk not: neither speak they through their throat.
همه کسانی که این بتها را می‌سازند و آنها را پرستش می‌کنند مانند بتهایشان هستند. 8
They that make them are like unto them; [so is] every one that trusteth in them.
ای قوم اسرائیل، بر خداوند توکل کنید، زیرا او مددکار و سپرِ محافظ شماست. 9
O Israel, trust thou in the LORD: he [is] their help and their shield.
ای کاهنان نسل هارون، بر خداوند توکل کنید، زیرا او مددکار و سپرِ محافظ شماست. 10
O house of Aaron, trust in the LORD: he [is] their help and their shield.
ای خداترسان بر خداوند توکل کنید، زیرا او مددکار و سپرِ محافظ شماست. 11
Ye that fear the LORD, trust in the LORD: he [is] their help and their shield.
خداوند همیشه به فکر ماست و ما را برکت می‌دهد. او مردم اسرائیل و کاهنان نسل هارون را برکت می‌دهد. 12
The LORD hath been mindful of us: he will bless [us; ] he will bless the house of Israel; he will bless the house of Aaron.
خداوند همهٔ کسانی را که او را گرامی می‌دارند، از کوچک و بزرگ، برکت می‌دهد. 13
He will bless them that fear the LORD, [both] small and great.
خداوند شما و فرزندانتان را به فراوانی برکت دهد. 14
The LORD shall increase you more and more, you and your children.
او که آسمانها و زمین را آفرید، شما را برکت دهد. 15
Ye [are] blessed of the LORD which made heaven and earth.
آسمانها از آن خداوند می‌باشند، ولی او زمین را به انسان بخشید. 16
The heaven, [even] the heavens, [are] the LORD’s: but the earth hath he given to the children of men.
مردگان و آنانی که به عالم خاموشی می‌روند، خداوند را ستایش نمی‌کنند. 17
The dead praise not the LORD, neither any that go down into silence.
اما ما زندگان، خداوند را از حال تا ابد ستایش خواهیم کرد. سپاس بر خداوند! 18
But we will bless the LORD from this time forth and for evermore. Praise the LORD.

< مزامیر 115 >