< مزامیر 115 >

ما را نه، ای خداوند، ما را نه، بلکه نام خود را جلال بده، به خاطر محبت و وفاداریت. 1
Niet ons, o Jahweh, niet ons, Maar uw Naam geef eer om uw goedheid en trouw!
چرا مردم خدانشناس از ما بپرسند: «خدای شما کجاست؟» 2
Waarom zouden de heidenen zeggen: "Waar is toch hun God?"
خدای ما در آسمانهاست و آنچه را که اراده فرماید انجام می‌دهد. 3
De God van òns is in de hemel, En Hij doet wat Hij wil;
اما خدایان آنها، بتهای طلا و نقره می‌باشند که با دستهای انسان ساخته شده‌اند. 4
Doch hùn goden zijn maar zilver en goud, Door mensenhanden gemaakt.
بتهایشان دهان دارند ولی حرف نمی‌زنند. چشم دارند اما نمی‌بینند. 5
Ze hebben een mond, maar kunnen niet spreken; Ogen, maar kunnen niet zien;
گوش دارند ولی نمی‌شنوند. بینی دارند، اما نمی‌بویند. 6
Oren, maar kunnen niet horen; Een neus, maar kunnen niet ruiken.
دست دارند، ولی لمس نمی‌کنند. پا دارند اما راه نمی‌روند. از گلویشان صدایی بیرون نمی‌آید. 7
Hun handen kunnen niet tasten, Hun voeten niet gaan; Ze geven geen geluid met hun keel, En hebben geen adem in hun mond.
همه کسانی که این بتها را می‌سازند و آنها را پرستش می‌کنند مانند بتهایشان هستند. 8
Aan hen worden gelijk, die ze maken, En allen, die er op hopen!
ای قوم اسرائیل، بر خداوند توکل کنید، زیرا او مددکار و سپرِ محافظ شماست. 9
Maar Israël blijft op Jahweh vertrouwen: Hij is hun hulp en hun schild;
ای کاهنان نسل هارون، بر خداوند توکل کنید، زیرا او مددکار و سپرِ محافظ شماست. 10
Het huis van Aäron blijft op Jahweh vertrouwen: Hij is hun hulp en hun schild;
ای خداترسان بر خداوند توکل کنید، زیرا او مددکار و سپرِ محافظ شماست. 11
Die Jahweh vrezen, blijven op Jahweh vertrouwen: Hij is hun hulp en hun schild!
خداوند همیشه به فکر ماست و ما را برکت می‌دهد. او مردم اسرائیل و کاهنان نسل هارون را برکت می‌دهد. 12
En Jahweh zal ons gedenken, Ons zijn zegen verlenen: Het huis van Israël zegenen, Het huis van Aäron zegenen,
خداوند همهٔ کسانی را که او را گرامی می‌دارند، از کوچک و بزرگ، برکت می‌دهد. 13
Die Jahweh vrezen zegenen, Kleinen en groten;
خداوند شما و فرزندانتان را به فراوانی برکت دهد. 14
En Jahweh zal u blijven zegenen, U en uw kinderen!
او که آسمانها و زمین را آفرید، شما را برکت دهد. 15
Weest dan gezegend door Jahweh, Die hemel en aarde heeft gemaakt:
آسمانها از آن خداوند می‌باشند، ولی او زمین را به انسان بخشید. 16
De hemel blijft de hemel van Jahweh, Maar de aarde gaf Hij aan de kinderen der mensen.
مردگان و آنانی که به عالم خاموشی می‌روند، خداوند را ستایش نمی‌کنند. 17
De doden zullen Jahweh niet prijzen, Niemand, die in het oord van Stilte is gedaald:
اما ما زندگان، خداوند را از حال تا ابد ستایش خواهیم کرد. سپاس بر خداوند! 18
Maar wij, wij zullen Jahweh loven, Van nu af tot in eeuwigheid!

< مزامیر 115 >