< مزامیر 115 >

ما را نه، ای خداوند، ما را نه، بلکه نام خود را جلال بده، به خاطر محبت و وفاداریت. 1
Не нам, Господи, не нам, Но на Своето име дай слава, Заради милостта си и заради верността Си.
چرا مردم خدانشناس از ما بپرسند: «خدای شما کجاست؟» 2
Защо да рекат народите: Где е сега техният Бог?
خدای ما در آسمانهاست و آنچه را که اراده فرماید انجام می‌دهد. 3
Нашият Бог е на небето; Прави всичко що Му е угодно.
اما خدایان آنها، بتهای طلا و نقره می‌باشند که با دستهای انسان ساخته شده‌اند. 4
Техните идоли са сребро и злато, Направа на човешките ръце.
بتهایشان دهان دارند ولی حرف نمی‌زنند. چشم دارند اما نمی‌بینند. 5
Уста имат, но не говорят; Очи имат, но не виждат;
گوش دارند ولی نمی‌شنوند. بینی دارند، اما نمی‌بویند. 6
Уши имат, но не чуват: Ноздри имат, но не миришат;
دست دارند، ولی لمس نمی‌کنند. پا دارند اما راه نمی‌روند. از گلویشان صدایی بیرون نمی‌آید. 7
Ръце имат, но не пипат; Нозе имат, но не ходят; Нито издават глас от гърлото си.
همه کسانی که این بتها را می‌سازند و آنها را پرستش می‌کنند مانند بتهایشان هستند. 8
Подобни на тях ще станат ония, които ги правят, Както и всеки, който уповава на тях.
ای قوم اسرائیل، بر خداوند توکل کنید، زیرا او مددکار و سپرِ محافظ شماست. 9
Израилю, уповавай на Господа; Той е тяхна помощ и щит.
ای کاهنان نسل هارون، بر خداوند توکل کنید، زیرا او مددکار و سپرِ محافظ شماست. 10
Доме Ааронов, уповавайте на Господа; Той е тяхна помощ и щит.
ای خداترسان بر خداوند توکل کنید، زیرا او مددکار و سپرِ محافظ شماست. 11
Вие, които се боите от Господа, уповавайте на Господа; Той е тяхна помощ и щит.
خداوند همیشه به فکر ماست و ما را برکت می‌دهد. او مردم اسرائیل و کاهنان نسل هارون را برکت می‌دهد. 12
Господ си спомни за нас; ще ни благослови; Ще благослови Израилевия дом; Ще благослови Аароновия дом.
خداوند همهٔ کسانی را که او را گرامی می‌دارند، از کوچک و بزرگ، برکت می‌دهد. 13
Ще благослови ония, които се боят от Господа, И малки и големи.
خداوند شما و فرزندانتان را به فراوانی برکت دهد. 14
Дано Господ ви умножава повече и повече - Вас и чадата ви.
او که آسمانها و زمین را آفرید، شما را برکت دهد. 15
Благословени сте вие от Господа, Който е направил небето и земята.
آسمانها از آن خداوند می‌باشند، ولی او زمین را به انسان بخشید. 16
Небесата са небеса на Господа; А земята Той даде на човешките чада,
مردگان و آنانی که به عالم خاموشی می‌روند، خداوند را ستایش نمی‌کنند. 17
Мъртвите не хвалят Господа, Нито ония, които слизат в мястото на мълчанието;
اما ما زندگان، خداوند را از حال تا ابد ستایش خواهیم کرد. سپاس بر خداوند! 18
Но ние ще благославяме Господа От сега и до века. Алилуя.

< مزامیر 115 >