< مزامیر 114 >

هنگامی که بنی‌اسرائیل از مصر بیرون آمدند، هنگامی که خاندان یعقوب آن سرزمین بیگانه را ترک گفتند، 1
Kad izaðe Izrailj iz Misira, dom Jakovljev iz naroda tuðega,
یهودا مکان مقدّس خداوند شد و اسرائیل محل سلطنت او. 2
Judeja postade svetinja Božija, Izrailj oblast njegova.
دریای سرخ، چون آمدن بنی‌اسرائیل را دید، از مقابل آنها گریخت و رود اردن به عقب برگشت. 3
More vidje i pobježe; Jordan se obrati natrag.
کوهها همچون قوچها، و تپه‌ها مانند بره‌ها به جست و خیز درآمدند. 4
Gore skakaše kao ovnovi, brdašca kao jaganjci.
ای دریا، تو را چه شد که گریختی؟ ای رود اردن، چرا به عقب برگشتی؟ 5
Što ti bi, more, te pobježe i tebi, Jordane, te se obrati natrag?
ای کوهها و تپه‌ها، چرا مثل قوچها و بره‌ها به جست و خیز درآمدید؟ 6
Gore, što skaèete kao ovnovi, i brdašca, kao jaganjci?
ای زمین، بلرز! از حضور خداوندی که خدای یعقوب است؛ 7
Pred licem Gospodnjim drkæi, zemljo, pred licem Boga Jakovljeva.
کسی که صخره را به دریاچهٔ آب تبدیل می‌کند و از سنگ خارا، چشمهٔ آب جاری می‌سازد. 8
Koji pretvara kamen u jezero vodeno, granit u izvor vodeni.

< مزامیر 114 >