< مزامیر 114 >
هنگامی که بنیاسرائیل از مصر بیرون آمدند، هنگامی که خاندان یعقوب آن سرزمین بیگانه را ترک گفتند، | 1 |
Alleluja. In exitu Israël de Ægypto, domus Jacob de populo barbaro,
یهودا مکان مقدّس خداوند شد و اسرائیل محل سلطنت او. | 2 |
facta est Judæa sanctificatio ejus; Israël potestas ejus.
دریای سرخ، چون آمدن بنیاسرائیل را دید، از مقابل آنها گریخت و رود اردن به عقب برگشت. | 3 |
Mare vidit, et fugit; Jordanis conversus est retrorsum.
کوهها همچون قوچها، و تپهها مانند برهها به جست و خیز درآمدند. | 4 |
Montes exsultaverunt ut arietes, et colles sicut agni ovium.
ای دریا، تو را چه شد که گریختی؟ ای رود اردن، چرا به عقب برگشتی؟ | 5 |
Quid est tibi, mare, quod fugisti? et tu, Jordanis, quia conversus es retrorsum?
ای کوهها و تپهها، چرا مثل قوچها و برهها به جست و خیز درآمدید؟ | 6 |
montes, exsultastis sicut arietes? et colles, sicut agni ovium?
ای زمین، بلرز! از حضور خداوندی که خدای یعقوب است؛ | 7 |
A facie Domini mota est terra, a facie Dei Jacob:
کسی که صخره را به دریاچهٔ آب تبدیل میکند و از سنگ خارا، چشمهٔ آب جاری میسازد. | 8 |
qui convertit petram in stagna aquarum, et rupem in fontes aquarum.