مزامیر 114

1 هنگامی که بنی‌اسرائیل از مصر بیرون آمدند، هنگامی که خاندان یعقوب آن سرزمین بیگانه را ترک گفتند،

Quando Israele uscì dall’Egitto, e la casa di Giacobbe di fra un popolo dal linguaggio strano,

2 یهودا مکان مقدّس خداوند شد و اسرائیل محل سلطنت او.

Giuda divenne il santuario dell’Eterno; Israele, suo dominio.

3 دریای سرخ، چون آمدن بنی‌اسرائیل را دید، از مقابل آنها گریخت و رود اردن به عقب برگشت.

Il mare lo vide e fuggì, il Giordano tornò addietro.

4 کوهها همچون قوچها، و تپه‌ها مانند بره‌ها به جست و خیز درآمدند.

I monti saltarono come montoni, i colli come agnelli.

5 ای دریا، تو را چه شد که گریختی؟ ای رود اردن، چرا به عقب برگشتی؟

Che avevi, o mare, che fuggisti? E tu, Giordano, che tornasti addietro?

6 ای کوهها و تپه‌ها، چرا مثل قوچها و بره‌ها به جست و خیز درآمدید؟

E voi, monti, che saltaste come montoni, e voi, colli, come agnelli?

7 ای زمین، بلرز! از حضور خداوندی که خدای یعقوب است؛

Trema, o terra, alla presenza del Signore, alla presenza dell’Iddio di Giacobbe,

8 کسی که صخره را به دریاچهٔ آب تبدیل می‌کند و از سنگ خارا، چشمهٔ آب جاری می‌سازد.

che mutò la roccia in istagno, il macigno in sorgente d’acqua.