< مزامیر 114 >

هنگامی که بنی‌اسرائیل از مصر بیرون آمدند، هنگامی که خاندان یعقوب آن سرزمین بیگانه را ترک گفتند، 1
Als Israel Ägypten und Jakobs Haus das fremde Volk verließ,
یهودا مکان مقدّس خداوند شد و اسرائیل محل سلطنت او. 2
da ward Juda sein Heiligtum und Israel sein Reich.
دریای سرخ، چون آمدن بنی‌اسرائیل را دید، از مقابل آنها گریخت و رود اردن به عقب برگشت. 3
Dies sah das Meer und floh; der Jordan ging zurück.
کوهها همچون قوچها، و تپه‌ها مانند بره‌ها به جست و خیز درآمدند. 4
Die Berge hüpften gleich den Widdern, die Hügel wie die Lämmer. -
ای دریا، تو را چه شد که گریختی؟ ای رود اردن، چرا به عقب برگشتی؟ 5
Was ist dir, Meer? Du fliehst. Was, Jordan, dir? Du gehst zurück.
ای کوهها و تپه‌ها، چرا مثل قوچها و بره‌ها به جست و خیز درآمدید؟ 6
Euch Bergen, daß ihr gleich den Widdern, euch Hügeln, daß ihr gleich den Lämmern hüpfet; -
ای زمین، بلرز! از حضور خداوندی که خدای یعقوب است؛ 7
Erbebe, Erde, vor dem Herrn, vor Jakobs Gott,
کسی که صخره را به دریاچهٔ آب تبدیل می‌کند و از سنگ خارا، چشمهٔ آب جاری می‌سازد. 8
der Fels in See und Kies in Quellgrund wandelt!

< مزامیر 114 >